Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Enkele weken geleden bespraken we in de gemeenteraad de voortgang van de coalitievorming. De gesprekken met Leefbaar Maessluys waren stukgelopen en de vraag was “hoe nu verder”.
Zelf heb ik aangedragen dat lokale partijen een stem moeten hebben in het nieuwe akkoord. Dat geeft een betere afspiegeling van de uitkomst van de verkiezingen.
Op social media ontstond een discussie over “lokale partijen”. Het kwam erop neer dat zowel raadsleden van landelijke politieke partijen als raadsleden van lokale partijen gewoon mensen zijn met de voeten in de lokale klei. Dan is er eigenlijk geen verschil tussen lokale partijen en landelijke partijen met een lokale afdeling.
Ik ben het er helemaal mee eens dat ieder raadslid en steunraadslid nauw verbonden is met de stad, die betrokkenheid zie ik wekelijks. Waar zit dan het verschil?
Nu zit ik in een huis met tieners en onlangs maakte ik kennis met Indie Rock. In eerste instantie dacht ik aan een muziekstijl afkomstig uit bijvoorbeeld India of Indonesië. Maar niets is minder waar, Indie staat voor Independent, onafhankelijk. Een muzieklabel niet gedreven door verkoopcijfers.
Ik moest toen denken aan de discussie over de lokale partijen. Zo zou je de lokale partijen ook wel een beetje kunnen zien. Onze eigen Indie Rock. Ze maken hun eigen muziek, zonder enige kaders vanuit een landelijke partij. Dat is een keuze en dit kan zo zijn voordelen hebben. Je kunt echt alle ruimte nemen om je eigen speerpunten te bepalen, niet gehinderd door een landelijke koers.
Zelf zie ik meer voordelen in het lidmaatschap van een landelijke partij. Het wordt namelijk steeds belangrijker om inspraak te hebben op verschillende niveaus. Wanneer we lokaal zien dat beleid niet goed uitpakt dan kunnen we hierop schakelen richting onze collega’s in andere gemeenten, provincie, waterschap, landelijk en zelfs Europees. Daarmee zijn de problemen niet gelijk opgelost, maar je kunt wel je stem laten horen.
Maar het nadeel is natuurlijk ook dat je soms knarsetandend ziet dat je partij betrokken is bij beleid waarvoor je echt niet juichend op de tafel staat. Maar ook dan kun je je stem laten horen op de landelijke vergaderingen.
Vanuit mijn christelijke achtergrond vind ik het vooral belangrijk dat bestuurders open zijn over gemaakte keuzes, dat niet wordt weggelopen voor verantwoordelijkheden en dat we altijd beseffen dat het nooit om onze eigen eer en glorie gaat. Je bent dienstbaar aan je stad en aan je land met de talenten en capaciteiten die je gekregen hebt.
Volgende week gaat in Maassluis een nieuw college aan de slag. 3 landelijke partijen en 1 lokale partij, maar allemaal mensen met hart voor de stad!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 188 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU