Ingezonden: De liefde voor het leven

De rubriek 'Ingezonden' leent zich voor het delen van de eigen mening, idee of observatie dan wel zorgpunt. Of onze redactie het eens is met het gestelde is niet relevant. De schrijvende lezer wil mede-inwoners bereiken om wellicht zo gelijkgestemden te vinden. Wij staan qua plaatsing neutraal tegenover de inhoud van ingezonden stukken. De onderwerpen die relevant geacht worden, krijgen een plaats in onze rubriek Ingezonden. Wij behouden het recht stukken te weigeren. [Zelden zullen wij weigeren tenzij de inhoud aanstootgevend is volgens ons klankbordteam. ] Zie onze pagina: kopy

Redactie

MAASSLUIS | Ton van Arkelen stuurde de afgelopen jaren af en toe een stuk, waarmee hij het kleine dagelijkse met ons wilde delen. Deze keer is dat wel erg heftig. 

Sluizers,

Dichterbij kun je haast niet komen.

Je krijgt ineens de boodschap van je arts; kanker… en weg zijn je toekomstdromen. Dichterbij… het einde.. je kleinkinderen op zien groeien, je kinderen zien groeien tot welvaren volwassen mannen die hun armen om jouw.. ja om jouw schouders leggen en jou troosten.

Dichterbij kan haast niet. Geen sterkte uit geloof maar wel uit liefde voor elkaar.

Dichterbij en toch ook zo bij elkaar…dichterbij.

De kans pakken na chemo en bestralingen.

Afzien, herstellen, wandelen met je vrouw langs de Waterweg… dichterbij kan je haast niet komen.

Langs de Weverska, de Koningshoek.. Hoe gaat het met je, je ziet er goed uit.

Toch die zware operatie aanvaarden waarbij vooraf wordt gezegd Kan goed maar ook anders uitpakken.

Dichterbij kun je niet komen. De liefde voor het leven.

Ton van Arkelen