Stadsgedicht: Kindeke

Kindeke

Er is een kindeke gestorven op aard’ 
Er is een kindeke gestorven op aard’ 
‘t Verliet de aarde na bombastisch kabaal
’t Verliet de aarde door ons allemaal
Er is een kindeke verscheurd door de strijd 
Er is een kindeke ontnomen de tijd
’t Had grote dromen, het leefde te kort
Nu blijft ‘t bij dromen, het huis ingestort  
Er is een kindeke bedolven in puin 
’t Lag in een bedje, ooit veilig en mooi
‘t Ligt in een bedje, bedekt onder zooi  
Er is een kindeke verloren in pijn
Nu rust ‘t in vrede, na een leven zo fijn
Nu rust ‘t in vrede, waar ‘t licht niet mag zijn 

O, arm klein kindeke, huil maar niet meer,
Je wereld is donker, het einde deed zeer.
Je was op de aarde, had vredig een thuis,
Je was op de aarde, ligt nu bij je kruis.
O arm klein kindeke, waar was dan je recht?
Jouw slaap is verstoord, je familie onthecht.
O, arm klein kindeke, alleen in de nacht,
De wereld keek toe, er is niets wat verzacht.

‘t Kindeke zong nog: wees lief voor elkaar,
’t Kwam op de aarde ‘t was veel te kort daar
’t Kwam op de aarde ‘t was veel te kort daar
En ’t wenste ons allen een zalig nieuwjaar.

De stadsdichter schrijft op eigen initiatief of op uitnodiging over zaken in de gemeente Maassluis. In deze rol is de stadsdichter 2 jaar ambassadeur voor Maassluis en dichterscafé WOORDKUNST met het dichterlijk woord. Bedrijven en instanties kunnen de stadsdichter uitnodigen om voor een speciale gelegenheid een gedicht te schrijven en voor te komen dragen. Uiteraard hoeft de dichter niet op elke verzoek in te gaan.