Column(55): De natuur kent geen herfstvakantie

Nu het sociale leven zich uit de nodige ontwrichtingen aan het herstellen is, wil ieder de komende herfstperiode zonder influenza doorkomen.

LEES MEER →

Column(54): Dulden wij geduld?

DULDEN WE GEDULD? Wanneer ik een museum bezocht heb, blijft …

LEES MEER →

Column(53): voorkom dat het bezuurt als het schuurt! … met poëzie?

Hoe zou het zijn als de troonrede begint met de vraag: ‘Zou het gelukt zijn voor vandaag de serieuze nota- en begrotingstaal naast leesbaar ook poëtisch te maken?’.

LEES MEER →

Column(52): Van onrust naar verantwoordelijkheid nemen

Het geluk vinden in ‘het beste ervan maken’. Dat dat op zekere hoogte gelukt is, met een héél diepe buiging voor onze hardwerkende (voor)ouders, blijkt uit het feit dat toch onze samenleving eruit is voortgekomen.

LEES MEER →

Column(51): Vrolijk worden voor een medaille

We zien zo bijzondere saamhorigheid samengaan met waardering, wat een hoopvolle gedachte is. We hebben kunnen genieten van onze medaillewinnaars en zij die er niet succesvol genoeg voor streden.

LEES MEER →

Column(50): Verantwoordelijkheid nemen, eenvoudig of moeilijk?

Eigenlijk is het beeld van een stadion vol voetbalsupporters, die het liefst ook even scheidsrechter willen zijn, wel een mooie metafoor voor hoe je kunt omgaan met over elkaar heen tuimelende meningen.

LEES MEER →

Column(49): Het gebaar van de kunstenaar

Er was toch aan het begin van de 20e eeuw niet voor niets een Vredespaleis gebouwd? De dankbaarheid van de kunstenaar om een gebaar te maken naar mensen die met foute rijkelui slecht af zijn, is een rode draad in onze geschiedenis.

LEES MEER →

Column(48): We gaan van ‘achter gesloten deuren’ naar ‘samen doen’

Vanuit vrije wil, kun je zonder verplichting iets betekenen voor een ander. Het is een mooi accent om ‘van willen naar kunnen’ vrolijk te worden wanneer willen en kunnen samenkomen én dan ook nog blij te worden van het fysiek samenkomen.

LEES MEER →