Leo van der Wel

Daar kwam welgeteld één reactie op. De enquête over betrokkenheid van de inwoners bij beslissingen in de gemeente werd slechts ingevuld door 1% van de Maassluizers. Belangrijkste vraag voor mij is dan ook: hoe komt het dat er slechts zo weinig mensen zo’n vragenlijst invullen? Geen interesse?

Burgemeesters gaan het verbieden of hebben het al verboden. Ook in Maassluis. Onze veiligheid is dus gegarandeerd, zullen sommige roze-bril-dragers denken. Voelt u zich veilig of bent u veilig?

Een echte influencer belooft iedereen die 18 jaar wordt: tienduizend euries. Dat is nog eens stemmen werven!

Nieuws halen we blijkbaar op een andere manier naar ons toe en die praatprogramma’s? Ach, wie kijkt daar nog naar? Meningen, feiten en individuele ervaringen van voorbijgangers en supermarkt-bezoekers worden gemixt tot een … ja, tot wat eigenlijk?

In mijn vorige column schreef ik over het spanningsveld tussen vrijheid en verantwoordelijkheid. Door de Corona-gerelateerde noodverordeningen zijn ons tijdelijk veel vrijheden ontnomen.
Onze verantwoordelijkheid ter zake werd dus inderdaad gereduceerd tot het “je aan de regels houden” en zo niet: een fikse boete. Eenvoudiger kan het niet. Maar,

Er wordt gewerkt aan een voorstel om het lidmaatschap van de EU te verankeren in onze grondwet. En er wordt over nagedacht om aspecten van de Corona-noodverordeningen om te zetten in reguliere wetten. Over vrijheid gesproken.

Gemeentes huren een duur consultancy-bedrijf in dat gaat onderzoeken wat de voor die gemeente specifieke en unieke situaties zijn.  Gevolg is, dat er allerlei varianten en kleinschalige oplossingen meer dan eens worden bedacht, uitgeprobeerd en soms zelf weer bij het vuil gezet.

Geen extra vrije dagen in het directe vooruitzicht, salaris, AOW, pensioen of uitkering nog niet ontvangen na de dure feestdagen van december en weer een hele werkweek voor de boeg.