Esther Franken

Maar hoe blij word ik dan weer als ze dit allemaal gewoon eerlijk met me overlegt. Dat ze open en eerlijk is. En zolang ze dat is mag ze eigenlijk misschien best wel heel veel. Ik zie daarentegen ook bekenden van haar die het stiekem proberen.

Wat een onhygiënische toestanden. Je mag blij zijn als je niet naar het ziekenhuis hoeft. Neem nu dit voorbeeld op de foto: ..

Even serieus….wat gaat er fout? Ik zoek al maanden naar een leuke collega voor in de weekenden. Niet te vinden!

Dat blijkt dus te mogen. Maar ik vind het gek. Ik kan het dan ook niet laten om even naar de Rijksoverheid te bellen. Als is het alleen maar om hun visie hierop te horen, opdat ik het misschien kan begrijpen waarom dit nu zo gaat.

Ik schrik me helemaal scheel als er dus ook opeens iemand naast me fietst. Deze dame van een jaar of 96 minimaal haalt mij al fluitend in.

Tja die Corona, niks te doen de hele dag… dan ga je dingen zoeken om te zeiken.

Ik had mijn sleutels nog niet neer gelegd of hij zat al. Niet alleen mijn lichaam lood maar mijn hoofd ook.

En wat betreft de drukte qua werk. Dat doe ik helemaal zelf. Ik kan namelijk niet zo goed nee zeggen. Als er dan weer iemand uit bed moet terwijl ik eigenlijk al ergens anders moet zijn, dan probeer ik hemel en aarde te bewegen om dingen te ruilen en achter elkaar te plakken.