Column(125): Ik ben vreemd gegaan
Ik durf het bijna niet te zeggen. Na een jarenlange relatie, met meer ups dan downs, dacht ik dat het gras groener was bij de buren. Ik viel voor de mooie praatjes en prachtige beloftes
Column(124): Als je later groot bent
Vroeger heeft mijn moeder met enige regelmaat gevraagd wat wij wilden eten. Niets liet haar meer gefrustreerd achter dan onze “maakt niet uit”. Ik begreep dat nooit. Dacht altijd dat het heerlijk zou zijn om zelf elke avond te mogen bepalen wat ik wilde eten.
Column(123): Heb jij al een terrasje gepakt?
Ik vraag me af of die boa’s lekker kunnen slapen. Of ze trots zijn op hun werk. Wachtend in steegjes, de secondes wegkijkend om stipt om zes uur boetes uit te kunnen delen. Ik kan me niet voorstellen dat je dan met plezier naar je werk gaat.
Column(122): Onze keuzevrijheid
Vooraf testen, feesten en achteraf weer testen. Dat was de bedoeling. En dat allemaal voor de deur van de kleine kroeg die al bijna een jaar daarvoor zijn deuren moest sluiten.
Column(121): App me als je thuis bent
Breng vriendinnen thuis. Zonder oordeel en zonder bijbedoelingen. Gewoon alleen om te zorgen dat zij kan appen; Ik ben veilig thuis.
Column(119): Selectief geheugen
Politiek bedrijven is liegen, bedriegen en alles mooier maken. Verpak die drol in een gouden papiertje, gooi er een strik omheen en opeens is het een mooi cadeau.
Column(118): Veilige vakantie
Wordt dit dan hoe het voortaan zal gaan? Even door de teststraat voor je door de douane gaat? Drie weken vrij nemen omdat je een weekje van de zon wilt genieten?