Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Hoe hevig is jouw menstruatie? Ben je incontinent? Heb je HIV? En hoe zit het met buikoperaties? Bloedarmoede? Dat wilde de gemeente Rotterdam allemaal weten toen een vrouw de warmtetoeslag aanvroeg omdat ze de energierekening niet meer kon betalen. De prijs van het opgeven van deze privacy? 500 Euro. Voor 500 Euro moest haar hele medische geschiedenis op tafel komen. Ze moet zich letterlijk blootgeven om het een beetje warm te kunnen hebben. Schijnbaar is privacy en beroepsgeheim tegenwoordig in de uitverkoop.
Minister Kuipers heeft, naar aanleiding van Kamervragen, aangegeven dat Gemeentes dergelijke vragen mogen stellen. Zeker wanneer ze een bijzondere bijstand op medische gronden moeten toekennen.
Maar kan iemand mij vertellen wat de relatie is tussen incontinentiemateriaal en stookkosten?
Het is niet zo dat je het warmer of kouder krijgt door heftige menstruatie. Of dat door de buikoperatie de energiekosten gestegen zijn. Toch mag de gemeente dergelijke informatie opvragen. Uiteraard is het vrijwillig en kon mevrouw ervoor kiezen om geen toestemming te geven. Om het formulier voor het opvragen van haar medisch dossier niet te tekenen. Maar dan wordt de aanvraag bij voorbaat al geweigerd. Dus hoe vrijwillig is het dan?
Privacy
Volgens het woordenboek is privacy een grondrecht. Het gaat erom dat mensen de regie houden over hun gegevens. Maar dat is dus alleen wanneer je geen hulp nodig hebt. Wanneer je het even moeilijk hebt en wel wat hulp kan gebruiken, dan iqs die privacy weg. Verdwenen. En niet alleen de gemeente Rotterdam doet dat. Zo moest je, bij het aanvragen van de energietoeslag, de gemeente Maassluis toestemming geven om al jouw bezittingen op te vragen bij de belastingdienst. Dit terwijl de criteria voor de toeslag daar volledig los van stond. Toekennen ging op basis van inkomen en niet op basis van wat je allemaal bezit. Waarom wordt het dan gevraagd? Wil jij je aansluiten bij de collectieve zorgverzekering van de gemeente? Dan moet je al jouw afschriften overhandigen. Niet alleen inkomsten en spaarsaldo, wat de criteria zijn voor het toekennen, maar ook alles wat je uitgegeven hebt moet op tafel komen. En waarom? Wat doet het ertoe waar jij je geld aan uitgeeft? Zolang jouw inkomsten en spaarsaldo niet boven de aangegeven max komen is dat toch aan jou? Maar schijnbaar denkt de gemeente Maassluis daar anders over. Die kunnen jou gewoon vragen waar die paar honderd euro aan uitgegeven is die niet naar de vaste lasten zijn gegaan.
Verplicht
Uiteraard is het niet verplicht om mee te werken. Maar doe je het niet, dan wordt de aanvraag automatisch niet meer in behandeling genomen. Hoe vrijwillig is vrijwillig dan?
Waar gaat het naartoe? Waarom vragen gemeentes niet alleen relevante informatie op zodat aan de “eisen” van de aanvraag wordt voldaan? Waarom moeten ze ALLES weten? Waar ligt de grens en vooral wat kun je doen als burger? Het zijn veelal kwetsbare mensen die hulp vragen. Die worden op deze manier nog kwetsbaarder gemaakt. Het is niet alleen denigrerend, maar ze lopen ook de kans dat hun privacygevoelige informatie besproken wordt bij het koffieapparaat. En wat kosten al die onderzoeken? Zoals bij de vrouw in Rotterdam die 500 euro warmtetoeslag aanvroeg. 500 euro en daarvoor moet de gemeente een medisch specialist inhuren, er moet informatie bij de huisarts of specialist opgevraagd worden. Die werken ook niet gratis. Alles moet verzameld en verwerkt worden. Wat mag dat allemaal kosten? En dan moet je nog maar hopen dat de huisarts meewerkt. Dat die tijd heeft en het beroepsgeheim overboord wil gooien. Want ook als die niet meewerkt, dan krijg je alsnog nul op rekest.
Door steeds meer hoepels springen
Steeds meer mensen hebben het financieel zwaar. Dus de groep met mensen die hulp nodig heeft wordt steeds groter. De hoepel waar ze doorheen moeten springen om die hulp te krijgen overigens ook. Er wordt gehandeld op basis van wantrouwen. Maar heeft de overheid met, ik noem zo maar iets, het toeslagen schandaal, niet laten zien dat zij juist degene zijn die niet te vertrouwen zijn? Ik zeg overigens niet dat gemeentes maar lukraak geld moeten geven bij iedere aanvraag. Dat zij geen onderzoek mogen doen of de aanvraag rechtmatig is. Integendeel. Maar laat de opgevraagde informatie wel relevant zijn. Want tot nu toe mis ik de link tussen heftige menstruatie en de kachel aanzetten volledig!
Editor's Rating
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
1 Reactie
Ach, verontwaardiging met betrekking tot de Gemeentelijke werkwijze is domme verontwaardiging.
We weten nu zo onderhand maar al te goed, dat je van de Gemeente Maassluis geen menselijkheid hoeft te verwachten..
Klink ik weer negatief? Jazeker, maar zo denken velen Maassluizers, maar die interesse is er bij het bestuur toch al jaren niet meer.