Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
We draaien met zijn allen door. Maar als het aan PETA ligt, draaien we niet langer op een draaimolen met paardjes. Of welke andere dieren dan ook. Dat zou een verkeerd beeld kunnen scheppen bij kinderen. De dierenrechtenorganisatie pleit dan ook voor het verwijderen van alle dieren uit draaimolens. Een dierenrechtenorganisatie. Die zich druk maakt om plastic en houten paardjes. Waar gaat dit heen?
Wat is het volgende? XR die wil dat de botsautootjes verbannen worden? Komen vrouwenrechtenorganisaties straks in opstand omdat de koning de koningin in menig spel verslaat? Mag de uitdrukking “mierenneuker” straks nog wel? De schildersezel, de eendenbek bij de gynaecoloog, moeten we die dan ook allemaal maar aanpassen? Moeten alle knuffels straks ook ingeleverd worden? Die leven immers ook hun hele leven in gevangenschap. Dat kan nooit goed zijn.
Gekte kent geen grens
De laatste jaren lijkt er geen grens meer te zijn aan de gekte. We leven in een maatschappij waarbij geslacht niet langer een gender bepalen, maar het aanpassen ervan wel een gender schijnt te bevestigen. Een maatschappij waarbij we strijden tegen hokjes maar met maar liefst 72 beschreven genders, er nog nooit zoveel hokjes geweest zijn om mensen in te stoppen. Door ons klimaatbeleid krijgen onze boeren regel op regel opgelegd, maar we hebben er geen probleem mee om de bloemkool uit Spanje en de broccoli uit Nieuw-Zeeland te halen. We hebben hier in Nederland een stikstofcrisis, maar deze eindigt wel heel toevallig bij onze landgrenzen. We leven in een maatschappij waarbij de beste man of vrouw voor een functie niet meer aangenomen wordt omdat diversiteit centraal moet staan. We leven in een land waar statushouders recht hebben op gezinshereniging, maar ouderen die hun hele leven al samen zijn, worden van elkaar gescheiden als een van de twee een verzorgingshuis in moet. We leven in een wereld waarin Biden te oud wordt bevonden om berecht te worden, maar wel jong genoeg is om een van de wereldmachten te leiden.
Op de voet volgen
En terwijl de wereld in brand staat, moeten we ons nu dus zorgen gaan maken over plastic paardjes in een carrousel? En wat ik misschien nog wel het ergste vind is dat “we” er weer massaal in meegaan. Heeft de Efteling nog niet zo lang geleden Monsieur Cannibale vervangen vanwege racisme, ook nu geeft het park aan de discussie op de voet te volgen. Net als Toverland en Slagharen overigens. Waarom gaan we toch elke keer weer mee in die gekte? Waarom moet elk bezwaar serieus genomen worden? Soms moet je ook gewoon kunnen zeggen dat we aan het doorslaan zijn. Dat er een einde moet komen aan deze gekte. Maar dat gebeurt niet omdat er altijd ergens wel iemand is die zich dan gekwetst en buitengesloten voelt. Waar komen al die tere zieltjes toch opeens vandaan? En moeten we dan echt rekening houden met alles en iedereen?
Te lange tenen
Ook ik ga doe deels mee aan deze gekte. Zo heb ik wel tien keer nagedacht voor ik deze column schreef. Ik heb hem wel twintig keer nagelezen om te zien of ik niet toevallig ergens iemand beledig. Of ik respectvol genoeg ben om mijn punt te maken. Maar hoe je het ook wendt of keert, ik kan nooit een column schrijven die iedereen tevredenstelt. Dat is de maatschappij waar we tegenwoordig in leven. Er zijn te veel lange tenen waar je op kunt staan. Ik wil in ieder geval wel duidelijk maken dat iedereen mag zijn wie ze willen zijn. Dat ze mogen vinden wat ze willen vinden. Maar dat er wel een grens zit aan de mate waarin ik daarin meega. En ik vind je druk maken om plastic paardjes toch echt bij de wilde spinnen af. Al vraag ik me af of ik die uitdrukking over een paar jaar nog wel mag gebruiken. Spinnen zijn immers ook dieren en je wilt niet dat daar een verkeerd beeld over gegeven wordt!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 250 lezers
6 Reacties
Tja, gekte is het. Is er verder niets meer te doen in de dierenbescherming PETA? De teddybeer verboden? Ik kan dit echt niet meer zien als een oprechte mening met dierenwelzijn in het vizier. Krankzinnig doorgedraaid.
Weet u, op dit moment wordt de grondwaterstand in Nederland veel te hoog gehouden. Ik ben binnenvaartschipper dus maak me niks wijs.
Ik woon in een beneden-huisje nu ik oud ben (66 jaar) en er loopt elke dag een wanhopig muisje, vanuit de waterput in de meterkast, door de kamer. Op zoek naar eten en een nestplaatsje, geen van beide te vinden.
Dat vind ik nou erg. Dat is een echt diertje, in paniek want hij kan nergens onder de vloer meer naartoe. En omdat mijn teckel overspannen raakt van die muis overweeg ik toch muizengaas te plaatsen. Maar dat maakt me wel een wrede dierenbeul.
Muis? Doet er niet toe? Nou, een muis leeft en een houten paard niet, heb ik altijd geleerd althans. En ervaren.
Maar ik ben vast gek. Want ik zet mijn kleinzoon wel op een mooi carrousel-paard, heb een teddybeer gemaakt en o jee, hij heeft ook een bad-eend!
Heeft immens veel plezier in het (echte levende) ezels bekijken en aaien die ik als vrijwilliger zo graag verzorg. Hij verwart dat echt niet hoor, echte dieren en die van hout, pluche of plastic. En die muis? Die vindt hij ook leuk, maar wel zielig ook, 7 jaar en zoveel begrip. De nieuwe generatie ziet het heus helder. Overigens is hij als vegetariër opgegroeid. Eet nu wel een plakje kipfilet van een happy geleefde kip, hij weet wat hij eet.
Dus PETA, wordt weer realistisch. Hou het verstand erbij. Waar ging het om?
Aan de redactie:
De moeder is een vrouw. De vader is een man. Laat onze kinderen met rust. Einde discussie.
Ik zou nìet weten hoe ik mij nog duidelijker moet uitten.
Deze gekte vind ik dan weer veel meer verontrustender en bedreigend voor de mensheid:
https://opiniez.com/2024/02/12/anouk-vindt-iets-van-transvrouwen-en-dat-mag-niet-van-nikkie-de-jager/inesvanbokhoven/
u zegt niet welke gekte
– het thema
– de mening van Nikkie
– de mening van Anouk
– de opinie van ines?
kortom u voldoet aan het beeld van de gemiddelde reagerende: vanuit eigen bubbel zonder duidelijkheid voor de anderen te bieden
Beste PETA, dan ook weg met de badeendjes, eendjes vissen op de kermis, het vogeltje in de koekoeksklok, de wipkip in de speeltuin en niet te vergeten de VW kevers.
Helemaal mee eens. Goed geschreven colum