Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ik hou van een goede discussie. Verschillende kanten van een verhaal bekijken en bespreken. Dat mag er, wat mij betreft, ook best wat verhit aan toe gaan. Iemand die staat voor zijn of haar mening mag daar best met passie over praten. Waar ik echter niet zo goed tegen kan is wanneer de discussie uitmondt in schelden. Verschil van mening mag. Graag zelfs. Verschillende inzichten horen erbij. Er is immers vaak meer dan één waarheid.
Zo luister ik graag naar iemands beweegredenen. Naar diens motivatie of overtuiging. En ik probeer daarbij niet te snel te oordelen. Ik hoef niemand te overtuigen maar vertel graag wat mij motiveert. Waarom ik iets vind of waarom ik iets (niet) doe. Alleen weeg ik daarbij tegenwoordig wel heel erg mijn woorden af. Tenen zijn tegenwoordig extreem lang en voor je het weet heb je weer iemand beledigd. Of het nu gaat om de situatie in Gaza, om gender, vaccinaties of welk ander “beladen” onderwerp ook, discussies lopen snel uit de hand. Mensen schijnen niet meer naar elkaar te kunnen luisteren. Je hoeft elkaars mening niet te delen. Maar het zou fijn zijn wanneer men weer gewoon normaal gaat discussiëren zonder dat het uitmondt in scheldpartijen.
Het verhaal van 3
Ik denk bij een discussie vaak aan het verhaal van de 3. Teken een 3 op een papiertje en leg het op de grond. Degene die aan de onderkant staat, die ziet een 3. Degene die aan de bovenkant staat, die ziet een E. Kijk je vanaf de rechterkant, dan zie je een w, terwijl links juist een m ziet. Alle drie hebben het juist wanneer ze hun waarneming weergeven en toch heeft iedereen een andere waarneming. Zo is het ook vaak in het “echte” leven. Mensen ervaren het anders. Zien het anders. Gebruiken andere bronnen of interpreteren het anders. Dat wil niet zeggen dat ze fout zijn. Of dat ze niet overtuigd kunnen worden. Want net als in het verhaal met de 3, wanneer ik links sta en je onder en je mij zou vragen om in jouw schoenen te gaan staan, dan verandert mijn M toch echt in een 3.
Zelfde waarneming
Ook kun je hetzelfde waarnemen terwijl je er toch anders instaat. Zo was ik pas bij de mondhygiënist. Ik had het koud. Heel erg koud. Dit kwam omdat ik pijn had, slecht geslapen had en ik ontzettend zenuwachtig was. Ik zag er dan ook niet uit. Ik had een shirt aan. Een trui met daarover niet 1, maar 2 vesten en ik had een dikke sjaal om. En nog was ik aan het bibberen. Bij binnenkomst verontschuldigde ik mij voor het feit dat ik er zo bijliep. Ik had het koud. Hierop gaf de mondhygiëniste aan dat zij het ook koud had. Verschil was alleen dat zij een T-shirt met korte mouwen droeg en ik erbij liep als een Eskimo. Ondanks dat we het dus alle twee koud hadden, was mijn koud totaal anders dan haar koud. Bij discussies kun je dat ook hebben.
Toetsenbord-ridders
Bij face-to-face discussies zul je niet snel nare opmerkingen krijgen. Daar heeft men meestal het lef niet voor. Hoe anders is dat online. Daar storten veel toetsenbord-ridders al hun bagger over je uit. Schelden. Nare opmerkingen. Ik zie ze dagelijks. In de afgelopen weken ben ik uitgemaakt voor K (* nare ziekte waar ik weiger mee te schelden) WIJF, Wappie (meer dan eens), Debiel, Kut, Teennagelschimmel (inventief, dat dan weer wel), Nazi en nog een aantal andere zaken. Ook ben ik toegevoegd aan de lijst: TERF (trans-exclusionary-radical-feminist) omdat ik vind dat mannen (transvrouwen) niet in een vrouwenruimtes horen zolang ze van onder nog een man zijn en sta ik op de lijst voor NAZI-zionisten omdat ik vind dat Hamas Israël nooit aan had mogen vallen. Het gevolg van dergelijke lijsten op het platform X is dat, wanneer je eenmaal aan die lijst toegevoegd bent, het riool opengaat. En een discussie voeren is dan helemaal niet meer mogelijk.
Dat vind ik jammer. Ik vind het namelijk wel leuk om andere argumenten te horen. Om te luisteren naar anderen. Ik kan het wel waarderen wanneer we ergens anders instaan en wie weet, veranderd mijn 3 wel in een M wanneer ik eens in jouw schoenen ga staan. Maar met schelden en verwijten, daar kan ik niet zoveel mee. Dan blijft mijn 3 toch echt een 3!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 173 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.