Column (290): Opvangproblemen

Wanneer je een ouder wordt, moet je heel veel ballen in de lucht houden. De tijd dat vader ging werken en moeders thuisbleef voor de kinderen is echt verleden tijd. Zeker in de huidige economie, moeten beide ouders werken om de rekeningen te betalen. Daarnaast is de mentaliteit ook anders. Vrouwen willen net zo goed een carrière opbouwen. Of ze nu moeder zijn of niet.

Niet flexibel
Toch zijn er nog steeds een hele hoop vooroordelen. Zo ben ik in het verleden ook weleens afgewezen omdat ik een alleenstaande moeder ben. Ik zou daardoor niet flexibel genoeg zijn. Overigens waren het toen niet de mannen die dat zeiden. De sollicitatierondes met de mannen ging ik moeiteloos door. Bij mij was het de enige vrouw in de hele selectieprocedure die op haar strepen ging staan en mij afwees omdat ik dus een alleenstaande moeder ben. Al denk ik niet dat het heel veel uitgemaakt had of ik nu een alleenstaande moeder of een moeder met partner was geweest. Over het algemeen zijn het nog steeds de moeders die thuisblijven wanneer hun kind ziek is. Wanneer een kind opgehaald moet worden van de opvang of school, worden nog steeds de moeders als eerste gebeld. En alleenstaand of niet, mijn kind zal altijd voor het werk gaan. In dat opzicht had die vrouw destijds (deels) gelijk.

Gastouder zorgde voor flexibiliteit
Maar wat ik ook had, was een uitstekend netwerk en een fantastische gastouder. Op alle uren van de dag kon ik bij haar terecht. Stond ik weer eens in de file? Geen probleem. Mijn dochter kon gewoon mee-eten. Moest ik eerder beginnen? Het maakte niets uit want ik kon haar gewoon eerder brengen. Toen ik verhuisde van Rotterdam naar Maassluis had ik best wat moeite om een nieuwe gastouder te vinden. Niet zo gek ook, want gastouder zijn is nu niet bepaald een beroep waar je rijk van wordt. Gastouders zijn namelijk aan dezelfde regels gebonden als een “gewone” kinderopvang. Ze moeten aan dezelfde (hoge) kwaliteitseisen voldoen als een reguliere opvang. Ze werken met jaarplannen, pedagogische werkplannen, moeten jaarlijks trainingen volgen EN ze moeten een vaste achterwacht hebben die er binnen een bepaalde tijd is. Daarnaast moet hun hele huis “Kid-proof” zijn. En dat allemaal voor een schamele 6 euro per uur. Toegegeven, dat is per uur en per kind. Dus als je aan de wettelijke max van 5 kinderen onder de 4 jaar zit, dan is dat 30 euro per uur.

ZZP’er
MAAR… Het zijn ZZP’ers. Dus ben je ziek of op vakantie? Dan krijg je niets. Heb je tijdelijk geen of minder kinderen? Dan merk je dat direct aan jouw inkomsten. Pensioen? Daar moet je zelf voor sparen. Speelgoed, bedjes, hoge stoelen etc., allemaal eigen kosten. Daarnaast ben je dus ook steeds bezig met de planning. Wanneer welk kind gebracht en gehaald wordt. De kans is namelijk vrij klein dat je vijf dagen per week “vol” zit. Het is dus geen baan waar je rijk van wordt. Sterker nog, wanneer ik kijk naar mijn oude gastouder, dan was het heel hard werken om de rekeningen überhaupt te kunnen betalen. Niet zo gek ook dat het aantal gastouders al jaren terugloopt. Zelfs nu de reguliere opvang met wachtlijsten kampt, staan gastouders niet te springen om te beginnen.

Minder flexibiliteit
En de gevolgen? Vooral mensen die op onregelmatige tijden werken hebben een probleem. De politieagent of de verpleegkundige moeten steeds meer kunstgrepen uit gaan halen om de opvang rond te krijgen. Hopen dat er opa’s en oma’s, ooms en tantes zijn die de kinderen op kunnen vangen. Iedereen moet ingezet worden zodat de ouder “gewoon” kan werken. De reguliere opvang is vaak geen optie omdat die op vaste tijden open zijn. Tijden die veelal niet overeenkomen met het schema van de onregelmatig werkende ouder. Ook zijn die veel minder flexibel doordat ze alleen met vaste dagen en tijden werken. Dus oproepdiensten zijn dan helemaal niet mogelijk. Het gevolg is dat ouders uit die sectoren voor een ander beroep gaan kiezen. Want ook voor hun geldt: kinderen gaan voor. Waardoor het tekort aan werknemers in die sectoren weer verder oplopen.

Gratis opvang
En dan is er ook nog het plan om de kinderopvang helemaal gratis te maken. Hierdoor zal de vraag nog sterker stijgen maar het aanbod stijgt niet mee. De wachtlijsten zullen nog langer worden. Wordt het niet eens tijd dat we gastouders wat beter gaan belonen? Dat we ervoor gaan zorgen dat dat beroep aantrekkelijker wordt? De capaciteit van de reguliere opvang kun je niet zo makkelijk vergroten. Dit in tegenstelling tot het aantal gastouders. Wanneer je het voor hun aantrekkelijker maakt, kan die groep wel groeien. Met als gevolg dat meer mensen kunnen werken en die werknemers ook nog eens flexibeler kunnen zijn. Want ondanks dat mijn kind nu geen opvang meer nodig heeft, weet ik wel dat mijn flexibiliteit in het verleden volledig te danken was aan mijn fantastische gastouder!  

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗