column nr 6

Het UWV is ziekmakend.

Letterlijk, zo blijkt uit cijfers. Maar liefst 31 procent van de mensen met een uitkering krijgt psychische zorg. Een schrikbarend getal. Zeker wanneer je deze vergelijkt met de schamele 10% die van toepassing is op mensen die werken of studeren. Sterker nog, van de totale kosten in de geestelijke zorg nemen mensen met een uitkering maar liefs 58 procent voor hun rekening.

Een uitkering aanvragen doe je niet voor de lol. Of het nu komt doordat je geen baan meer hebt, arbeidsongeschikt bent geraakt of om welke reden dan ook niet kunt voorzien in een eigen inkomen. Niemand doet het omdat het “zo leuk” is. Uitzonderingen uiteraard daargelaten want ja, er zullen ook heus wel mensen zijn die er een sport van maken om zoveel mogelijk geld los te peuteren en er dan zo min mogelijk voor willen doen.

Die kleine groep profiteurs, althans zo zie ik ze, zorgen ervoor dat de veel grotere groep die het wel goed bedoelen benadeeld worden. Die gaan een traject in waarbij ze gaandeweg door de negatieve, soms zelfs beledigende en vernederende opmerkingen en acties van de medewerker van het UWV gaandeweg het laatste restje moed, doorzettingsvermogen en vertrouwen verliezen. Het wantrouwen spat van het scherm als je weer eens een mailtje in je werkmap vindt. Je moet verplicht alles aan de kant schuiven om naar hun pijpen te dansen.

Dreigen

Doe je dat niet? Dan wordt er direct gedreigd met sancties, veelal in de vorm van een korting op de uitkering. Geld dat je niet kunt missen omdat je met een uitkering al zoveel in hebt moeten leveren. Hierbij maakt het niet uit of je bijvoorbeeld jouw kinderen naar school moet brengen en geen opvang hebt. Want als je werkt kun je ze toch ook niet meenemen? Ze gaan daarbij totaal voorbij aan het feit dat je als werkende kinderopvangtoeslag krijgt en de voor- en naschoolse opvang dan wel geregeld en betaalbaar is. Zodra je thuis komt te zitten vervalt die toeslag en zeg nu zelf, wie kan er € 6,- per uur betalen voor opvang waar je, op de afspraken van het UWV na, geen gebruik van zult maken? Maar alle excuses ten spijt. Je moet en zult luisteren. Blijkbaar ben je met het verliezen van je baan ook een stukje zelfbeschikking verloren. Hun wil is wet!

Om te janken

Ook het keuringsproces is om te janken. Als je fysiek niet in staat bent om te werken dien je gekeurd te worden. De artsen vragen je letterlijk en figuurlijk het hemd van het lijf en middels een heel omgekapt bos aan paperassen dien jij je in tienvoud schriftelijk te verantwoorden. Als je dan eindelijk de schaamte voorbij bent en op het punt staat om daadwerkelijk toe te geven dat je iets ECHT niet meer kunt, dan mag je langskomen voor de keuring. Er wordt daarbij niet gekeken of jouw mogelijkheden überhaupt wel in het arbeidsproces voorkomen. Er wordt evenmin gekeken of het reëel is. Zolang je nog de capaciteit hebt om je tong uit te steken, kun je nog postzegels gaan plakken.

Dik verdieners sneller afgekeurd

Tenzij je een dik betaalde manager was met een torenhoog salaris. Het kan namelijk zo maar voorkomen dat een productiemedewerker met minimumloon niet afgekeurd wordt en de manager met het riante salaris wel. Dit terwijl beide exact dezelfde beperking hebben. Er wordt namelijk gekeken naar verdiencapaciteit. En dat diezelfde productiemedewerker het fysiek veel zwaarder te verduren heeft? Dat doet er niet toe. Zelfs afkeuren blijkt sneller weggelegd voor de rich and famous.

UWV de grote ziekmaker

De stress, het wantrouwen en de soms onheuse bejegening zorgen er al snel voor dat je langzaam maar zeker gek wordt. Het laatste beetje vertrouwen in jezelf wordt met de grond gelijk gemaakt waardoor je twijfelt aan alles en iedereen. En zo wordt de organisatie die je hoort te begeleiden, die je dient te helpen en te coachen, zelf de grootste ziekmaker van het hele systeem. De cijfers liegen er helaas niet om.

Dat wij een sociaal vangnet hebben is een zeer groot goed en ik ben blij dat het er is. Maar misschien wordt het tijd dat we eens anders naar de groep mensen gaan kijken die daar gebruik van maken? Of in ieder geval dat het UWV dat gaat doen. Anders ben ik bang dat ook de bezuinigingen op de geestelijke gezondheidszorg met spoed teruggedraaid dienen te worden en wie gaat dat dan weer betalen?

Om gek van te worden …

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

3 Reacties

  1. Bruno Reijmaekers
    25 september 2017 at 10:53

    Geachte mevrouw,

    U zegt dat het uwv deze dingen doen maar die worden daar toe verplicht door de politiek, die vinden het ook af en toe triest maar moeten de wet volgen.
    Uwv maakt zelf de wetten niet.

    • Johann Klappe
      25 september 2017 at 12:28

      Ach so. Befehl ist Befehl.

      Mensch? Nein Arbeitsmittel!

      Arbeiten! Schnell, sonst zahlen wir nicht!!!!

    • Helga
      25 september 2017 at 16:10

      Helaas is er wel spraken van willekeur. De ene medewerker houdt rekening met het feit dat je bvb kinderen hebt die naar school moeten en daar mag je dus tijdens schooltijd afspreken. De ander vind het leuk om te “pesten”. De een stelt je vrij van sollicitatieplicht, de ander juist niet en zo kan ik nog wel even doorgaan. Helaas allemaal ervaringen van mensen dicht bij mij. Regels zijn schijnbaar vrij ter interpretatie en de ene medewerker toont meer menselijkheid als de ander…