- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
column nr: 23
Opeens was het zo ver. Het gonsde al een tijdje rond. Mijn man en ik zijn aan de beurt en mogen een afspraak maken voor de 1e vaccinatie. We doen dit via de computer en kunnen op vrijdag 11 juni in Schiedam terecht. De witte tent bij de Koningshoek is geen optie. Schiedam, Rotterdam en Portugaal staan op het lijstje. We kiezen voor de Groenoordhallen in Schiedam. Helaas is er twee uur tijdverschil tussen onze vaccinaties. We grappen dat we er dan, noodgedwongen, maar een intieme lunch aan vast moeten koppelen. Het is niet anders ; )
Eenmaal aangekomen wandel ik mee naar de ingang; ‘Goedemorgen! Toch even informeren… ik word ook gevaccineerd vandaag…’. Loopt u maar door, is het antwoord. Geen probleem. Dat gaat soepel!
We stappen via de smalle zijdeur de grijze sporthal binnen en wandelen door een doolhof van hekjes en balies. Overal desinfectiepompjes, A4tjes met picto’s en voorschriften. Medewerkers gehuld in hesjes en mondkapjes. Een vreemde gewaarwording. Het loopt soepel door en binnen een paar minuten zitten we klaar voor onze 1e prik. Ik ben linkshandig en besluit andersom op de stoel plaats te nemen. Een donkere dame met een lief gezicht en afrovlechtjes dient de vaccinatie toe. ‘Mag ik nu een cadeautje uitkiezen?’ flap ik er uit. Een siliconen armbandje met ‘Kanjer’ er op… of… een marker in de vorm van een prik? Het levert een schaterlach op te midden van dit serieuze, gelaten vaccinatiegeweld.
Het is een surrealistische setting. Ik krijg een pleistertje en mag plaatsnemen op een van de stoelen welke voor de gelegenheid, op 1,5 meter van elkaar, in lange rijen zijn neergezet. We moeten er een kwartier wachten om direct zorg te kunnen ontvangen bij een eventuele, onverwachte heftige reactie op de prik. Eenmaal op de stoel kijk ik voorzichtig om me heen. Ik zie sporttribunes. Rechts van me een grote digitale klok en… verrek… ik zit vlak bij het basketbalnet! ‘We kunnen nog een potje basketbal spelen hier’, mompel ik. Ik tel de minuten af. Ik zie een man met een vale spijkerbroek en een grijs hemd. Peukie in de hand. Hij ziet er bruinverbrand uit en lijkt haast te hebben. Zodra hij de prik ontvangen heeft, loopt hij jachtig en nonchalant de hal weer uit. Ook weer klaar. En nu een peuk. Ik draai me even om en kijk achter me. Ik wil het beeld niet vergeten. Zo zit heel Nederland er dus bij. In deze pandemie. Met mondkapjes op. Onderworpen aan een massaal vaccinatieprogramma. Wie had dit gedacht? En… zouden we dan nu beschermd zijn? Zelfs tegen De Delta?
Een zonnige zaterdagochtend in juni. Ik heb een overleg met de werkgroep Kerkmuziek bij de Petrus & Pauluskerk. Het witte gebouw aan de Westlandse weg. Het is nog vroeg, 9.00u maar het zonnetje schijnt aan een strak blauwe lucht. Wat een heerlijke dag belooft het te worden! We besluiten de vergadering lekker buiten, op het kerkplein, te houden. Waarom niet?
Even later komt er een man voorbij lopen. Hij lijkt iets te zoeken. Even aarzelt hij. Dan vraagt hij; ‘Die parkeerplaats hier achter… is dat voor de ‘vaccinatie-locatie’? Ik kom hier niet vandaan maar het zou in een witte tent zijn?
Om te gieren!! Jazeker meneer- bent u hier op het ‘juiste’ adres… voor bescherming van boven!
Vannacht zetten we stiekem alle pijlen vanaf de Uiverlaan richting onze kerk. Of… beter nog even wachten tot de generatie van de jaren ‘90 en jonger aan de beurt is; Niks ‘Vergrijzing in de Kerk’. Halleluja!!
Wat hebben we gelachen. Meerdere malen heeft deze verwarring plaats gevonden. Er is zelfs een busje bij onze witte ‘tent’ kerk gestopt. De chauffeur kwam een lading Pfizer brengen! De hele parochie direct safe.
Over bescherming gesproken; inmiddels wordt de witte tent bij Hoogvliet weer afgebroken. Niet meer nodig. (Te) weinig publiek. Mocht u dit jammer vinden, twijfelen en bent u zoekende naar een ‘blijvend’ alternatief met gegarandeerde werking?
Gewoon de pijlen volgen en u bent welkom in de Witte Tent. Ook zonder oproep en.. binnenkort weer met gratis koffie.. Tot gauw!!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 257 lezers
1 Reactie
“WIG WAM WEG!”
Vaccinatiehal Maassluis sluit per 5 Juli, vindt je dat gek?,
als je als Maassluizer verwezen wordt naar ‘sGravenzande,
Rotterdam, Schiedam, Den Haag of zelfs nog verder weg!
Zelf ben ik geprikt in ‘sGravenzande,
bij de eerste keer was de vaccinatiehal
niet in hun register opgenomen.
Bij de tweede keer was er in Maassluis geen plaats meer,
dit valt toch niet te rijmen met:
“Niet Meer Nodig, Te Weinig Publiek!”