Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Het aantal mensen dat in armoede leeft is van de ene op de andere dag van 820.000 naar 540.000 mensen gegaan. Niet omdat Gaston de straat in kwam rijden. Ook niet omdat de staatloterij flink heeft uitgepakt. Zelfs niet omdat de lonen gestegen zijn. Nee, gewoon omdat de rekenmethode om armoede te berekenen veranderd is.
Wat gegoochel op een papiertje en voilà, je bent uit de rode cijfers. Hoe makkelijk kan het zijn. Al moet ik het wel enigszins nuanceren. Eerst dacht ik namelijk dat het door aanpassingen in de rekenmethode kwam. Een aanpassing in de definitie. Een factorverlaging of iets. Maar dat is niet het geval. Ze hebben nu juist breder gekeken. Meer zaken zoals internet, telefonie en sociale activiteiten worden nu meegenomen als vaste lasten. En dat niet alleen. Ook het beschikbare vermogen wordt vanaf nu meegerekend. Dat beschikbare is overigens wel van belang. Want als jij in een koophuis woont heb je (bijna) altijd gegarandeerd overwaarde. Deze kun je alleen niet opnemen of uitgeven omdat je bij de verkoop van jouw huis, ook weer een ander huis zult moeten huren/ kopen. En met het tekort aan woningen waar we nu mee te maken hebben is dat een verloren missie.
Beschikbaar vermogen
En de hoeveelheid beschikbaar vermogen die je mag hebben is flink. Namelijk de jaarlijkse armoedegrens voor de doelgroep waar jij onder valt. Voor een alleenstaande zonder kinderen gaat dat om 18.145 euro. Hoe kan het dat, iemand die zoveel vermogen heeft, hiervoor gezien werd als arm? Al gaat dat vermogen wel hard wanneer je elke maand tekortkomt. Maar met ruim 18.ooo euro op jouw spaarrekening, kan ik jou niet als arm zien. En de overheid nu dus ook niet meer.
Al snel boven de grens
Naast de vaste lasten en direct beschikbaar vermogen wordt er uiteraard ook gekeken naar inkomen. Zo moet een alleenstaande ouder met twee pubers, minimaal 2.500 euro netto per maand binnenkrijgen om niet onder de armoedegrens te vallen. Dat lijkt veel, maar de werkelijkheid is dat je daar al vrij snel aan komt. Stel, je werkt 20 uur tegen minimumloon. Dan is jouw nettosalaris ongeveer 1.180, – euro. Met een denkbeeldige huur van 650,- euro per maand, heb je recht op zorgtoeslag, huurtoeslag en kindgebondenbudget. Totaal is dat in dit geval: 1.326, – euro per maand. Dit zorgt ervoor dat jouw netto-inkomen dus 2.506, – euro per maand is. Boven de armoedegrens dus. Als diezelfde ouder in de bijstand zou komen, dan zou diegene, met de toeslagen erbij op 2.634, – euro uitkomen. Het is dus nog best moeilijk om qua inkomen, onder de armoedegrens te komen. En dan heb ik het nu nog maar niet over het belachelijke toeslagen systeem waarbij geld alleen maar rondgepompt wordt en werken dus NIET loont. Althans, niet voor degene die werken voor minimumloon of net daarboven.
Hoe realistisch is het?
Maar hoe realistisch zijn die bedragen? Gaan we daarbij ook niet volledig voorbij het feit dat lagere inkomens standaard duurder uit zijn? Arm zijn kost echt enorm veel geld! Wanneer je elk dubbeltje om moet draaien, kun je niet even inslaan wanneer iets enorm in de aanbieding is. En kijk eens naar de kleding en schoenen in het lagere segment? Kleding die standaard na drie keer wassen weer kapot is, of schoenen waarvan de zool met 3 maanden alweer loslaat. Dan ben je genoodzaakt om sneller weer nieuwe dingen te kopen. Het is waar dat je betaalt voor kwaliteit, maar dan moet je dat wel kunnen betalen. In een keer een trui van 100 euro kopen is dan geen optie. 4 truien van 30 euro, verdeeld over een periode van maanden, wellicht wel. Dan ben je alleen onderaan de streep dus wel duurder uit. En producten doen het er volgens mij om. Bijna niets gaat meer lang mee. Tenzij je de hoofdprijs betaald. Maar ja, dan moet je dat wel kunnen betalen.
Werkende armen
Er is ook naar voren gekomen dat de groep die arm was, gemiddeld armer is geworden. Waar voorheen de mensen in de bijstand de grootste groep waren die in armoede leefde, zijn door de nieuwe definitie, dat nu de werkende armen geworden. Waarbij vooral uitzendkrachten, mensen uit de horeca, supermarktpersoneel en schoonmakers genoemd worden. Hoe triest is het dat werkende mensen überhaupt onder de armoedegrens vallen? Ik vind dat schandalig!
Maar gelukkig kan de politiek zichzelf wel een schouderklopje geven want met deze nieuwe definitie zijn in 1 klap, 280.000 mensen uit de armoede. Dat hebben ze toch maar wel goed gedaan!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 159 lezers