Column(310): De mond snoeren

Je kunt niet altijd alles maar zeggen. Niet persoonlijk en zeker niet online. Vrijheid van meningsuiting is een groot goed maar…. Er zitten wel grenzen aan wat je mag zeggen.

Dat is maar goed ook anders zou het net het Wilde Westen worden waarin iedereen van de toren blaast zonder enig moreel besef. Toch lijkt het nu wel alsof de vrijheid van meningsuiting in het geding aan het komen is. Want wat mag je nog zeggen? Waar liggen de grenzen? Laat ik vooropstellen dat ik geen juridische achtergrond heb, dus niets weet van de juridische kant. Ik bekijk het puur als iemand die regelmatig schrijft en zich hierbij dus afvraagt waar de grenzen liggen. Zijn die nog wel zo duidelijk?

Raisa Blommestijn
Zo bekeek ik de artikelen rond Raisa Blommestijn aandachtig. Zij is onlangs veroordeelt wegens groepsbelediging en smaad. Blommestijn, die bekent staat als een “Rechtse” opiniemaker, had op X een filmpje geplaatst waarbij een aantal donkergetinte mannen een blanke man in elkaar slaan. De daders had zij hierbij negroïde primaten genoemd. Zou ik die woorden hebben gekozen? Zeker niet. Maar het feit dat ik het anders zou hebben verwoord, zegt in principe niets. Wanneer ik namelijk kijk naar het woordenboek dan betekend negroïde: een verouderde raciale groepering van een reeds van donkerhuidige bevolkingen. Bij primaat staat: een orde van zoogdieren waartoe alle soorten halfapen, apen en homo sapiens (dus mensen) behoren. Beide woorden los van elkaar zijn dus niet racistisch, noch beledigend. Dus wat maakt dat zij dan toch voor die woorden veroordeeld is? Wat maakt deze uitspraak strafrechtelijk vervolgbaar?  

Uitspraak
De rechter verduidelijkte in zijn uitspraak dat Raisa, met het benoemen van negroïde primaten tegenover een weerloze blanke, twee rassen tegen elkaar opzette. En niet alleen dat, de rechtbankvoorzitter zei ook het volgende: “In de woordkeuze kan slechts de bedoeling worden gelezen hen af te schilderen als agressieve apen”. En hier vind ik het gevaarlijk worden. Zowel het woord agressief noch het woord aap zijn door Raisa genoemd. Dit heeft de rechter zo geïnterpreteerd. Wie is er dan nog veilig voor vervolging als het niet langer gaat om wat met zegt, maar slecht om wat men denkt dat je ermee zou hebben kunnen bedoelen?

Smaad
Daarnaast is Raisa ook veroordeeld tot smaad omdat zij iemand een “kleuterneuker” noemde. De persoon tegen wie die tweet was gericht was eerder voorvechter voor de pedoclub Martijn. Daarnaast hebben meerdere jongens zich publiekelijk uitgesproken over het feit dat de bijna 50-jarige advocaat escapades met hen had toen ze 16 jaar oud waren. Toegegeven, de man is nooit berecht of veroordeeld. Als advocaat wist hij namelijk heel goed wat juridisch door de beugel kon en wat niet. Maar als iets juridisch mag wil dat nog niet zeggen dat het ook moreel juist is. En dat mensen daar dan een uitgesproken mening over hebben, tja, is dat dan heel gek? Overigens is het wel apart dat ze veroordeeld is voor smaad en niet voor laster. Bij laster wordt namelijk iemands goede naam aangetast met onwaarheden. Wanneer je de waarheid vertelt en daarmee iemands “goede naam” aantast, dan is het smaad. Het maakt voor een veroordeling dus weinig uit of je de waarheid vertelt of niet. Als die waarheid de reputatie van diegene schaadt, dan kun je dus alsnog veroordeeld worden.

Gary Bouwer
Overigens is Raisa niet de enige die door deze advocaat voor de rechter is gesleept. Al eerder stonden verschillende mensen voor de rechter en onlangs mocht onze eigen Maassluisse Gary Bouwer zich eveneens voor de rechter verantwoorden. Hij had de advocaat “een groomer” genoemd. Dit gebeurde eveneens op X. Het lijkt een soort verdienmodel te zijn geworden voor de advocaat om zoveel mogelijk mensen aan te klagen. Nu is dat uiteraard zijn goed recht, maar opmerkelijk is het wel. Allereerst valt het op dat degene die hij beschuldigt van smaad of laster, zich stuk voor stuk mogen melden bij de rechter. Terwijl aangiftes tegen hem wegens zijn uitlatingen, worden geseponeerd. Zo deed Wierd Duk aangifte nadat hij voor nazi was uitgemaakt. En ondanks dat het OM de uiting strafbaar achtte wegens belediging, werd de zaak geseponeerd wegens capaciteitsgebrek. Ze hadden het schijnbaar te druk met zaken voor hem in plaats van tegen hem.

Vrijheid van meningsuiting
Ik krijg sterk het gevoel dat er met twee maten wordt gemeten. Dat een “rechtse” mening vatbaardere is voor vervolging. Naast de eenzijdige vervolging voor de advocaat moest Raisa dus wel voorkomen, maar besloot het OM om Akwasi, die letterlijk opriep tot geweld tegen zwarte piet, te laten. Voor mij voelt het alsof de vrijheid van meningsuiting in het geding aan het komen is. Ik snap dan ook niet dat er niet meer ophef over dergelijke uitspraken is. Want of je het nu eens bent met wat de personen zeggen, zou er eigenlijk niet eens toe moeten doen. Het feit dat we straks elk woord op een weegschaal moeten gaan leggen en moeten gaan hopen dat het “mag” vind ik een angstaanjagende gedachte.

Voltaire zei niet voor niets: “Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen”.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗