Kerst. Voor veel mensen een tijd van gezelligheid, samenzijn en warmte. Maar als je dit jaar alleen bent, kan het een zwaar hart oproepen. Het kan pijn doen. Iedereen om je heen lijkt met iemand te zijn verbonden, terwijl jij in je eentje de kerst tegemoet ziet. En dat gevoel mag er zijn; het is oké.
Gaten vullen
Ik ben nu ruim 25 jaar alleen, en dan bedoel ik zonder partner. Sinds ma overleden is, is kerst nog meer beladen geworden. Oudjaar idem. Deze dagen doen altijd een beetje extra pijn. Tot nu toe ben ik daar doorheen gekomen door afleiding te zoeken: ‘de gaten vullen’. Het gepieker erover begint al eind oktober.
Alleen zijn kan met kerst eenzaam voelen. Je hebt heus wel je vrienden en familie, maar dat is niet hetzelfde als een partner. Misschien had je je deze kerst anders voorgesteld en ben je dit jaar iemand verloren. Misschien voel je afstand tot de mensen die er wél zijn. Je hoeft niet sterk te zijn. Die clichés ‘Het komt wel goed’ helpen je niet. Inmiddels kun je me er bijna niet bozer mee maken.
Gevoel en geen feit
Eenzaamheid is een emotie die je serieus mag nemen. Het is menselijk; iedereen maakt het wel eens mee in meer of mindere mate. Juist rond kerst raakt het des te harder. Gek eigenlijk dat we ons ervoor schamen. Daarnaast is het ook goed te beseffen: eenzaamheid is een gevoel en geen vaststaand feit. Je bent niet vergeten, niet minder waard en zeker niet zo alleen als je je voelt. Wees lief voor jezelf deze kerst. Misschien is dit het moment om stil te staan bij wat er wel is. Je hoeft niet je verdriet te negeren, maar probeer ruimte te maken voor iets lichts, naast het donker.
Roel
Een paar jaar geleden deed onze Maassluizer Roel Spek een oproep: wie alleen met kerst was, was van harte welkom. En zo had ik ineens een fantastische tweede kerstdag met een klein groepje onbekenden. We hadden allemaal iets te eten meegenomen, Roel had zijn gitaar en een kerstspel klaargezet. Uiteindelijk is het misschien wel mijn beste kerst tot nu toe geweest door zijn vriendelijkheid.
Alleen met kerst betekent niet dat je je altijd zo zult voelen. In de kleine momenten, de fijne herinneringen, een warme kop thee met een plaidje op de bank en misschien toch die kerstboom voor jezelf, kun je iets moois vinden. En heb je een grote eettafel of gewoon een groot hart? Misschien is dit dan de aansporing om iemand even een bericht te sturen op deze dagen of zelf ook je deur voor iemand-alleen te openen.
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 226 lezers
1 Reactie
Tears are not a sign of weakness, but a sign that you are human and that you care.
Een vredige warme Kerst toegewenst