Cindy van der Houven

En nu zat ik dus, speciaal voor deze column, eens te brainstormen. Want hoe ga je om met een leerling die inderdaad een stukje vertraging heeft opgelopen? Gaan we aan alle kanten duwen en trekken nu? Hup hup, wel op tempo door blijven gaan? Wat mij betreft heeft die lock down ons één ding geleerd.

Na maanden van spanning en conflict heeft huisgenoot dan eindelijk het pand verlaten. Daar is een advocaat en rechtszaak aan te pas gekomen, de nodige dreigementen en leugens en vooral heel veel stress voor mij.

We spelen tikkertje met verlos in de pauzes en af en toe doe ik mee in de hoop morgenochtend ineens slank en fit uit mijn bed te stappen. Je weet nooit.

Dat applaus en die twijfelachtige eer gaat naar zorgpersoneel, die zich al een jaar de benen uit het lijf werkt met alle risico’s van dien. De politie, de handhavers. En ná hen de ondernemers, van wie velen hun levenswerk kwijt zijn door de langdurige sluitingen.

We krijgen een groter-dan-normale aanwas van leerlingen die het niet zien zitten en moe zijn. Het is als waden door modder. We houden allemaal dapper stand, maar ‘het houdt niet over’.

Nu we het er zo over hebben; ik heb de top 20 ‘hobby’s van de rijken der aarde’ eens bekeken. Filantropie en reizen staan daar op nummer 1 en 2. Als er een causaal verband is tussen filantropie en rijkdom, dan is Pascalle de Wit uit ons Maassluis zéér vermogend!

Dank aan alle ondernemers, die de schouders eronder zetten en volhouden met nieuwe initiatieven, ondanks alle tegenslag. Ik duim op afstand mee voor jullie. Dank ook aan jou, want ….

Wellicht is het ‘ouderwetse’ wel juist datgene dat we in deze roerige tijden moeten terugvinden, om een stevige bodem onder onze voeten te krijgen.