Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Tussen alle grote levensvragen heb je soms ook van die kleine dagelijkse vragen. Laat ik vandaag mijn column een beetje luchtig houden en zo’n dagelijkse vraag bij de kop pakken. Als u het antwoord weet dan lees ik dat graag als reactie onder deze column.
Misschien denkt u ook: “Dat is toch logisch!”, besef dan maar dat de vraagtekens van de één de vanzelfsprekendheden zijn van de ander. Het zit namelijk zo: soms ben ik onderweg in de auto, overdag maar ook ’s avonds in het donker en dan zie ik de vrachtwagen voor me seinen met de vrachtwagen aan de overkant. En dan vraag ik me gewoon simpelweg af: “Hoe zien ze zo snel dat er een bekende rijdt aan de overkant?“
Nou, tot zover dan mijn vraag van vandaag. Einde column, ik zie uit naar uw antwoord 😊.
Misschien toch goed voor u om te weten dat ik een blinde vink ben. Letterlijk. Laat ik het zo zeggen: met de sterkte van mijn brillenglazen hebben we ieder jaar een Elfstedentocht! Ook ben ik heel slecht in het herkennen van auto’s. Rijd je in een knalgekleurde auto dan wil ik je nog wel herkennen. Maar in alle andere gevallen, excuus dat ik niet terugzwaai wanneer je langsrijdt, ik herken je auto simpelweg niet!
Ik ben dan ook zeer onder de indruk wanneer mensen anderen snel herkennen aan het automerk of zelfs nummerborden weten te onthouden.
Komt trouwens ook nog eens bij dat ik vaak diep in gedachten ben. Dat levert me trouwens ook van tijd tot tijd middelvingers op in het verkeer. Ik hoor bij die categorie weggebruikers die nooit last heeft van files … omdat ze dan vooraan rijden!
Zo mensen, lekker even een beetje zelfkritiek. Daar houd ik ook wel van op zijn tijd. Het leven is een stuk leuker wanneer je kunt lachen om je eigen eigenaardigheden.
En dat zouden we met z’n allen best weleens wat meer mogen doen! Anders worden we wel een heel chagrijnig landje.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 264 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
1 Reactie
Wat mij al heel lang is opgevallen,
het handgebaar in veel aantallen.
Bij Truckers, Plezier-(jacht)vaarders
en Motorrijders rechts voort-waarders.
Ik (h)erken ook niet alle auto(‘s)-mobilisten,
die met hun middelvinger het recht betwisten.
Maar wat ik verlang bij een ontmoeting,
zeg eens hoe gaat het als n begroeting.
#bijfietsenvoetgangers.