ChristenUnie

Vorige week hadden we in de gemeenteraad een debat over de mobiliteitsvisie voor Maassluis. In de komende 20 jaar krijgt het wandelen en fietsen in Maassluis voorrang op de auto. Stapje voor stapje moet Maassluis een fietsstad worden in plaats van een autostad.

Er wordt veel vergaderd en overlegd, er worden dure en omvangrijke rapporten geschreven. Zo veel en zo dik zelfs dat gemeenteraadsleden een cursus snellezen kregen aanbevolen.

Ik ben heel benieuwd welke verkiezingsbeloften in het komende half jaar opeens handen en voeten gaan krijgen. En dat sommige inwoners opeens een luisterend oor tegenover zich krijgen in plaats van een gesloten deur.

Van tijd tot tijd komt die vraag terug. Jaren geleden toen het stadsbestuur bij de herstructurering van de Burgemeesterswijk kogelbrieven kreeg toegestuurd.

Zoals ook genoemd in de commissie willen we nogmaals meegeven dat alle onderzoeken die het college wil uitvoeren niet mogen leiden tot een onderzoekscultuur. Graag zien we als ChristenUnie vooral een aanpak cultuur. 

Maassluis heeft naar mijn mening al jaren een zwak duurzaamheidsbeleid. De ambitie is er wel, maar de capaciteit voor de uitvoering is beperkt.

Kijkend naar de uitslag van 17 maart van Maassluis kunnen we rekenen op boeiende gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar. Zitten er straks 11 partijen hier in de raadszaal?

Ruim 90 afdelingen vragen aandacht voor lokale oplossingen die een bijdragen leveren aan het beschermen van de aarde. Maassluis brengt De Doorsluizer onder de aandacht.