Column: Stemmen in mijn hoofd

Voordat jullie gaan denken dat er iets goed mis is met mijn geestelijke gezondheid, niets is minder waar. Stemmen in mijn hoofd gaat niet over daadwerkelijke stemmen maar over op wie ik moet stemmen. Ik schrijf deze column op de dag van de gemeenteraadsverkiezingen en in mijn hoofd gaat het de laatste dagen over veel dingen maar vooral over op welke partij ik ga stemmen.

Voordat jullie het je gaan afvragen, ik zal hier niet prijsgeven op welke partij ik ga stemmen, als columnist hou ik me graag neutraal en daar ik in Den Haag woon, moet ik daar ook stemmen.

Nu zijn er blijkbaar veel mensen die niet gaan stemmen. Omdat ze niet weten op wie ze moeten stemmen, omdat ze het geloof in de politiek (en vaak ook het leven als zodanig) hebben verloren of omdat ze geen idee hebben wat de gemeenteraad nu eigenlijk doet. Dat laatste is toch wel spijtig en eigenlijk ook niet goed. Als je weet waar de gemeente over beslist en gaat beslissen is het zeker de moeite waard je wat te verdiepen in de verschillende ideeën van de partijen.

Toegegeven, heel vreselijk veel verschillen ze meestal niet in hun ideeën. Het is meer een kwestie van welke standpunten worden wat meer en wat minder voor het voetlicht geplaatst. Daarin zie je meestal de verschillen. Wat ik wel weet is dat gemeenteraadsleden heel veel werk verzetten voor een kleine vergoeding. Alleen al daarvoor zou je moeten stemmen, als steun aan de democratie en het feit dat er mensen zijn die vaak heel veel van hun tijd besteden aan het werken voor de gemeenschap.

Vanaf het moment dat ik voor het eerst mocht stemmen, heb ik geen mogelijkheid overgeslagen om dat ook te doen. Ik zie het als een voorrecht en daarom ga ik. Ik probeer me een beeld te vormen van de ideeën en standpunten van de partijen en baseer daar mijn keuze op.

En toch twijfel ik nog. Maar ik heb nog bijna 4 uur om te beslissen. Maar stemmen ga ik!

Wouter van Heiningen