Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Samen met m’n leuke buurtjes zitten we heerlijk buiten aan het dijkje voor de deur te genieten van de zwoele laat zomerse avond. Golden milk, een lekker wijntje, een kaasplank mét niet te vergeten de geurkaarsjes.
Samen zijn, gezelligheid, kletsen over van alles en nog wat, lekker dansen… dit gebeurt gewoon op ’t Hoofd. Een bijzonder geweldige plek om te wonen.
Iedereen die langs wandelt, stopt even voor ’n praatje, we helpen elkaar als het nodig is, laten elkaar ook gewoon met rust als je daar behoefte aan hebt, ja het is een plek waar je je snel thuis voelt. Mensen die hier zijn opgegroeid en uit huis gaan komen na een tijdje toch weer terug.
We halen oude herinneringen op, ’t Hoofd, wat vroeger van oorsprong een vissersdorpje was draagt een verleden met zich mee.
De speeltuin, het buurthuis met leuke party’s, de basisschool, sportstudio 2002, de slager “van Beest” én de patat zaak “Wally”, Arco iris, kleine, nog persoonlijke winkels met een personal touch.
Maar ook… wordt er een grote zwarte spin gespot … geen nood … dan komt de buurvrouw met een glas, een blaadje en brengt de 8-potige vriend veilig en wel buiten.
Ik ben hier zelf ook opgegroeid en wat later weer teruggekomen. Wat ik in mijn hart meedraag is dat mijn kinderen hier ook zo’n mooie jeugd hebben mogen beleven. Door weer en wind gewoon buiten spelen, in de winter met sneeuw op de slee van de dijk glijden en ja niet alleen kinderen maar ook de volwassenen deden lekker mee. Deze sfeer is nog steeds actueel, kinderen kunnen lekker kind zijn.
Ik ben dankbaar dat deze saamhorigheid op ’t Hoofd de normaalste zaak van de wereld is. Een buurtje met een gouden randje!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 518 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Eens ,mijn vrouw en ik lopen er ook vaak even vanuit het centrum naar toe.
Een buurtje met een gouden randje!
Met de kanttekening: nog wel, maar hoelang nog.
Want er zijn plekjes en wijken waar je op bepaalde tijden niet wil zijn, je niet wilt vertonen.