Column(110): Mijn Pfizer

Dit jaar loopt zo zoetjes aan ten einde, als ik eerlijk ben kan ik er niet rauwig om zijn. Het bracht niet zo heel veel bijzonderheden. Nou dat is ook niet helemaal waar want lichamelijk gezien heb ik toch mooi een paar nieuwe ervaringen mogen opdoen. Aan het begin van dit jaar kreeg ik Corona, opgelopen op mijn werk, lagen we op een gegeven moment met drie collega`s op bed en in quarantaine, ik kan u zeggen het was een bijzondere ervaring.

Alle klassieke symptomen kwamen voorbij en als je op een gegeven moment niet eens meer vier treden van de trap op kunt lopen zonder in ademnood te raken, besef je je weer dat er niets belangrijker is dan je gezondheid. Waar mijn andere collega`s gelukkig vrij snel herstelden, bleef ik weken aanmodderen. Voor de mensen die mij kennen was dit een logisch verloop, ik val in de zogenaamde kwetsbare groep met onderliggend lijden. Voor de mensen die mij niet kennen, ik ben reumapatiënt en nuttig vrij zware medicatie die ervoor zorgen dat mijn immuunsysteem zo laag mogelijk blijft. Tot aan de Corona perikelen dacht ik altijd dat het wel ging met dat immuunsysteem van mij, want waar anderen griep kregen of weken verkouden waren had ik verder bijna nooit wat. Tot dit jaar.

Toen ik na weken weer een beetje opkrabbelde en langzaam maar zeker weer de dagelijkse dingen kon doen en naar mijn werk kon viel de uitnodiging voor de Pfizer vaccinatie op de deurmat. Toevalligerwijs bijna tegelijkertijd met de data voor de infusen in het ziekenhuis voor mijn reuma medicatie. Gelukkig konden die, in overleg met de reumatoloog, verschoven worden. Ook van de vaccinatie werd ik weer ziek maar gelukkig was dat maar mild en met een paar dagen weer weg. Twee weken later ging ik dan alsnog het ziekenhuis in voor het infuus. Ik vond het dicht op elkaar maar de reumatoloog gaf aan dat het geen kwaad kon, dit was onderzocht en het RIVM zag geen contra indicaties.

Dat ging gelukkig inderdaad allemaal goed en ik had het gevoel dat ik eindelijk weer een beetje op de been kwam. Het sporten bij de fysio ging lekker en voor mijn gevoel was ik goed bezig.

Helaas, twee maanden later begon de ellende opnieuw, ik werd ziek en niet zo`n beetje ook, dit keer was het gordelroos. Ik kan u vertellen, dat wens je echt niemand toe. Ik dacht trouwens dat dat alleen maar voor kwam bij hele oude mensen en ok, ik begin een dagje ouder te worden maar zo oud ben ik nou ook weer niet. Gordelroos is eigenlijk een slapende vorm van waterpokken, die in je lichaam achterblijft als je waterpokken hebt gehad. Besmettelijk, blaasjes, jeuk en pijn. De pijn werd veroorzaakt door ontstoken zenuwuiteinden in je rug. Nou, ik kan u vertellen, het was een verschrikkelijke ervaring. Geen enkele pijnstiller hielp tot ik uiteindelijk tramadol kreeg van de huisarts en ik eindelijk weer een beetje kon slapen. Ook dit duurde weer weken en ik werd er soms echt droevig van. Je kunt niets anders doen dan wachten op betere tijden want iets anders is er niet tegen te doen en hopen en bidden dat de pijn niet chronisch wordt want dat schijnt ook nog te kunnen. Behalve dat ik er droevig van werd werd ik opeens ook boos, want waarom moest ik dit er ook weer bij krijgen.

Tot iemand op de reumasite mij erop wees dat er opeens wel heel veel gevallen van gordelroos bleken te zijn waarbij zij op een mogelijk verband met de Pfizer vaccinatie wees, toen ik dit besprak met de huisarts beaamde hij de plotselinge toename, ook onder gezonde mensen. Ik schrok hier toch wel van want waarom was ik eigenlijk zo onzorgvuldig met mijn lichaam omgesprongen? Ik had zomaar iets in mij laten spuiten onder het mom dat het geen kwaad kan om vervolgens twee weken later mezelf nog eens allerlei medicatie te laten toedienen. Mijn lijf heeft blijkbaar zo een geweldige opdonder gekregen dat het immuunsysteem het opgegeven heeft, het ligt op zijn gat. Een buikgriepje wat voorbij kwam heb ik er ook maar gelijk bijgepakt, weer een week ziek in bed.

Toen viel er weer een nieuwe brief op de deurmat, eigenlijk twee om precies te zijn, de oproep voor de booster vaccinatie en de griepprik… Tja, wat denkt u zelf, ik heb voor voorlopig maar even vriendelijk bedankt.