Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Er staat een ooievaar in mijn voortuin, een ooievaar met een roze strik. Een week geleden werd ik oma, mijn dochter beviel van een prachtig kindje. Met de komst van mijn kleindochter zetten we de vrouwenlijn voort. Wat is het mooi om van dichtbij mee te mogen maken, de komst van je kleinkind.
Het team in het Vlietland ziekenhuis was zo betrokken tijdens het hele proces van de bevalling, het ontroerde mij. De steun, de aanmoedigingen en de betrokkenheid waren hartverwarmend. Ook toen hun dienst er eigenlijk opzat maar de kleine niet lang meer op zich liet wachten bleven zij bij mijn dochter, “we maken dit af” zeiden ze!
Automatisch ga je toch vergelijken met je eigen bevalling, zo lang geleden.
Ik kreeg flashbacks en voelde me weer even net zo eenzaam als toen. Waar mijn dochter nu een heel team om haar heen had, had ik mevrouw van Veen en een verpleegster, die een “interessant” gesprek voerden over kaasbroodjes. Af en toe werd er even gekeken hoe ik het deed maar ik moest nog maar even doorpuffen. Ik was zo blij dat mijn dochter haar bevalling anders mocht ervaren, met aandacht en liefde van iedereen die haar bijstond!
Ik ben een bevoorrecht mens dat ik dit zo allemaal mee mag maken!
Iedereen zegt natuurlijk over zijn of haar kleinkind dat het het mooiste kindje op aarde is maar mijn kleindochter is dat echt! Ze is zo volmaakt mooi dat ik denk ik in een klap verliefd ben geworden. Ze doet het zo goed.
Ik denk terug aan mijn eigen ouders, hoe hebben zij het eigenlijk ervaren toen zij opa en oma werden. Ik weet dat zij genoten van hun kleinkinderen, dat zag je aan ze, ze straalden als de kleinkinderen er waren. Toch heb ik het er eigenlijk nooit met hun over gehad hoe zij die nieuwe fase in hun leven zagen, waren ze er aan toe? Hadden ze ooit nagedacht over wat voor opa en oma ze wilden zijn? Eigenlijk best jammer, nu ik zelf oma ben had ik dat gesprek best nog eens met ze willen hebben. Waren ze er “klaar” voor?
Ik heb me trouwens ook nooit gerealiseerd dat ook “deze wereld” onderhevig is aan “modegrillen”. Als je zo`n baby winkel ingaat kom je in een compleet nieuwe wereld terecht. Aan werkelijk alles is gedacht, voor elk ongemak is een oplossing bedacht en dat maal 100 merken, vormen en kleuren. Je weet niet wat je ziet en dan hebben we het nog niet over de prijzen gehad. Een baby mag tegenwoordig wat kosten!
Maar niet alleen de spulletjes zijn veranderd ook allerlei richtlijnen zijn vernieuwd, van elke dag in bad doen zijn we nu uitgekomen op twee keer per week. Mijn dochter krijste de hele boel bij elkaar als ze in bad moest en ik kan me nog een keer herinneren dat ik met haar boven het badje stond en ze zo tekeerging dat ik haar maar weer heb aangekleed. Ik voelde me daar ontzettend schuldig om, want je moest elke dag in bad. Gelukkig hebben we ook dat achter ons gelaten.
Vaak hoor je mensen zeggen dat oma of opa zijn nog leuker is dan het hebben van je eigen kinderen, je hebt wel de lusten maar niet de lasten zegt men. Ik heb al hele gesprekken met mijn kleindochter gevoerd over wat we allemaal gaan doen als ze wat groter is, hoe we naar de Efteling gaan en net zo lang propjes bij Holle Bolle Gijs in zijn mond gaan gooien tot ze er genoeg van heeft en dat we de eendjes gaan voeren met oud brood, niet te veel natuurlijk want tegenwoordig is dat niet meer verantwoord. Ik neem je mee naar de grote kinderboerderij op Rozenburg waar je moeder ook altijd zo graag kwam, dan gaan we met de pont over en doen net of we naar een ander land varen. Wij gaan samen allerlei avonturen beleven. De lusten zijn meer dan welkom!
Maar die lasten? Ik kan me niet voorstellen dat ik me niet ongerust over je maak, zal je niet gepest worden op school? Zal je gelukkig worden? Zal Poetin zijn oorlog niet uitbreiden naar Europa en jouw leven verstoren? Zal je op een dag niet worden meegelokt door een zieke geest zoals arme Gino overkwam? Deze wereld herbergt zoveel kwaad dat ik soms het goede niet meer kan zien en ik me oprecht zorgen maak over de toekomst van onze kinderen.
Lieve, lieve kleine meid mijn wens voor jou is dat je je altijd veilig mag voelen en dat je in liefde mag opgroeien!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 306 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
1 Reactie
Mooi 💖