Column(157): B&B, een hype

Kijkt u naar B&B Vol Liefde? Ik geloof dat echt iedereen dit programma volgt behalve ik.
Tja en als je dan toch wilt meepraten zal je eerst moeten gaan kijken en eerlijk gezegd werd ik er ook wel een beetje nieuwsgierig naar.

De afgelopen paar dagen heb ik me er dus maar ingestort, echt moeilijk was dat ook weer niet want als je eenmaal twee afleveringen hebt gekeken dan kan je het helemaal volgen. Heb ik ervan genoten? Ik vind het afschuwelijk! Wat een ontzettend rare mensen hebben ze voor dit programma bij elkaar weten te brengen. Begrijp me niet verkeerd, rare mensen zijn er overal en altijd en wie bepaalt uiteindelijk of iemand raar is maar als je met je kop op de tv wilt komen dan kan je ook verwachten dat mensen iets van je gaan vinden.

In het programma zijn acht B&B houders op zoek naar een levenspartner en vervolgens wordt de ene na de andere dame of heer bij deze ZZP’ers geïntroduceerd. Wat ik eruit begrijp is dat zijzelf een selectie hebben mogen maken van de mogelijke partners die langs gaan komen bij hun B&B.

Er is een man bij die naar Thailand is geëmigreerd, Martijn, hij heeft aldaar een B&B geopend, “say cheese” is de naam. Op het eerste gezicht een spontane man die vertelt dat hij opzoek is naar een leuke levenspartner die wat fleur en gezelligheid in de kamers kan brengen. Een bijzondere omschrijving.

Op het moment dat ik inhaak heeft Martijn al een paar vrouwen weggestuurd, hij heeft weinig tijd voor ze zodat ze vooral zichzelf moeten vermaken. Een lastige basis om te kijken of die bekende “klik” er is.

Die dag krijgt Martijn een nieuwe dame op bezoek, ik zie al gelijk aan zijn gezicht dat hij niet blij is en even later zegt hij het ook. Ze heeft een piercing en een tatoeage in haar nek, “not done” zegt hij. Nog dezelfde dag stuurt hij haar terug naar huis en zegt hij tegen de cameraman: “ik verwacht wel dat ze morgen weg is.

Nou echt, mijn mond viel open, hoe onbeschoft kan je zijn. Die vrouw reist 11.000 km voor jou naar Thailand en je stuurt haar zo weg? Eigenlijk hadden ze nog niet eens kennis gemaakt. Het ging me echt te ver.

Petri is een andere B&B houder, zij woont in Frankrijk en zo op het eerste gezicht een leuke dame, op zoek naar een leuke man. Toch heeft ook zij al de derde man richting huis gestuurd.
Ze ergerde zich kapot aan alles wat de beste Toine zei. Ze wordt hatelijk en maakt snerende opmerkingen op alles wat Toine zegt. Het is gewoon pijnlijk om te zien. Ze wordt omschreven als een zorgzame, lieve vrouw maar die kant heeft ze dan volgens mij ver weggestopt.

Het is geen programma waar ik met plezier naar kijk en ben er dan ook snel mee gestopt, wat de rest van Nederland er zo geweldig aan vindt, is me dan ook een totaal raadsel.

Op oudere leeftijd daten is echt niet voor iedereen weggelegd, dat is wel duidelijk.

Ik blijf me ook wel verwonderen over die behoefte van mensen om “in” een relatie te zijn en daar ook van alles voor te doen, of te laten. Ik herken het ook wel, heb zelf ook een periode gekend waarin ik dacht niet volledig mee te tellen als je geen levenspartner hebt. Het valt ook zeker niet mee om iemand te vinden die aan je verwachtingen voldoet en andersom. Vaak heb je al van alles meegemaakt, heb je je eigen bijzonderheden en is het moeilijk geworden om je aan te passen aan de ander. Veel moeilijker dan als je nog jong bent.

Ik heb uiteindelijk gemerkt dat ik alleen zijn eigenlijk ook wel helemaal oké vind. Ik hoef met niemand rekening te houden, kan Kerst vieren hoe ik het wil, in mijn kerstboom hangen wat ik mooi vind en op vakantie gaan waar en wanneer ik wil. Er zijn heel veel mensen alleenstaand en heel veel vormen om met elkaar te connecten en er wat leuks van te maken. Wat helemaal prima is en komt er uiteindelijk wel weer iemand op mijn pad dan is dat ook prima.