Column(307): Richting

De coalitiepartijen in het kabinet zijn in overleg gegaan naar aanleiding van de verkiezingsuitslag van de Provinciale verkiezingen. Ik vind dat om twee redenen interessant. Allereerst omdat men blijkbaar een duidelijk signaal heeft gekregen dat er een nogal grote ‘tegenstem’ is in Nederland. Tenslotte is een oppositiepartijtje ineens groter geworden in de provincies dan de grootste coalitiepartij.

Dat gegevens en het feit dat alle coalitiepartijen verloren hebben ten opzichte van de verkiezingen van vier jaar geleden lijkt me inderdaad reden om de uitslag met elkaar te bespreken en een analyse te maken van hoe het toch zo is gekomen.

Ten tweede is het interessant om te zien hoe de partijen reageren op de winst van een oppositiepartij en het verlies van eigen stemmen. Je zou zeggen, als je achter je standpunten staat, als je een duidelijke richting en koers hebt, op basis waarvan je destijds een paar jaar geleden gekozen bent en elkaar hebt gevonden in een nieuw kabinet, dat je die koers vasthoudt. Dat er een tegenbeweging is die gegroeid is kan altijd. Dat die tegenbeweging groot is is een zekerheid maar ten opzichte van het geheel is deze tegenbeweging nog altijd kleiner dan de helft van het aantal stemmen en zetels dat er is.

Of, met andere woorden, je hebt een electorale tegenslag te verduren gehad, maar je staat voor je idealen en je hebt (nog) de meerderheid van de zetels in de Tweede Kamer en daarmee de macht om je idealen ten uitvoer te brengen. Dus niet getreuzeld en beleid maken, knopen doorhakken en aan het werk. Maar nee, de huidige coalitie is dermate verdeeld dat ze juist voor een halfslachtige aanpak van uitstellen en verder verdelen (en daarmee verwarren) zorgen.

De Nederlander wil een regering die gekozen is (democratie) die een afspiegeling is van de staat van het land en, zoals altijd in Nederland, een coalitie van partijen vormt die met een programma en beleid aan de gang gaat. En dat is precies waar het in deze coalitie ontbreekt. En ja er zijn enkele bewindslieden die aan de lijn vasthouden en hun koers hebben bepaald en die uitvoeren en daar mogen we echt heel blij mee zijn, maar er zijn ook politici die door te schipperen en te schuiven hopen het electoraal droog te houden. En precies daar heeft ons land momenteel helemaal geen behoefte aan.