Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Als er een ding is wat veel mensen bindt dan is het de passie om dingen te sparen. En dan heb ik het niet over zegeltjes, ja daar doen we ook massaal aan, nee dan bedoel ik het sparen of verzamelen van allerlei dingen.
Vroeger spaarde onze ouders postzegels, sigarenbandjes of munten. Zelf heb ik ook van alles gespaard. Stickers, aanstekers, voetbalplaatjes, munten, oude telefoons (met een draaischijf), bakelieten gebruiksvoorwerpen en tegenwoordig spaar ik vooral poëziebundels en kleine houten Mariabeeldjes. Het is een afwijking, ik weet het.
Verzamelen zit de Nederlander in het bloed. Er zijn verzamelbeurzen en er was lange tijd zelfs een tijdschrift voor de verzamelaar. Of dat nog steeds bestaat weet ik niet maar het heeft de verzamelwoede niet minder gemaakt. Wat wel veranderd is door de tijden heen is wat er werd en wordt verzameld.
Ik ken mensen die alles uit de jaren ’50 verzamelen. Van meubeltjes, keukengerei, lampen, kastjes en ga zo maar door. Maar ook spullen uit de jaren ’60 en ’70 (je weet wel, alles oranje, groen en beige) zijn populair. Vroeger waren er mensen die klokken verzamelden (die zijn er nog steeds maar wel steeds minder). Antiek en kunst, posters (bijvoorbeeld filmposters of posters van optredens van bands) worden nog steeds verzameld maar het wordt wel steeds minder.
En er zijn natuurlijk verzamelingen die verdwenen zijn. Ik noemde al sigarenbandjes maar ook speldjes en zelfs postzegels worden steeds minder verzameld. Daarentegen zijn er weer nieuwe verzamelingen die in opkomst zijn. Vinylplaten bijvoorbeeld. Leek het er jaren geleden op dat de LP’s en singeltjes van vinyl zeker zouden verdwijnen, ze zijn aan een hele nieuwe opmars bezig. Zelfs de oude LP’s van je ouders zijn ineens weer gewild. Niet allemaal natuurlijk. De James Last, Bert Kaempfert, Adamo en alle dertien goed LP’s blijven vaak zielloos achter in de uitverkoopbakken.
Verzamelen heeft iets knus en het houdt de mens van de straat. En in een circulaire economie slaat het zeker geen modderfiguur. Totdat een verzameling uit de mode raakt. Dan belanden ze in de kringloopwinkel of ergens op een zolder en soms gewoon in de prullenbak. Maar van alle hobby’s die je kan hebben is verzamelen denk ik wel de meest laagdrempelige en deze zal het wel nooit verdwijnen.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 142 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
U bent tenminste van de straat.😂
Heeft u verder nog problemen die prioriteit verdienen?
Trouwens, ik heb al mijn speldjes nog op een schuimrubber mat.
Total, Shell, Esso, van Nelle, Stokvis, Mini Minor, Daf, Scania, Volvo etc.
Ik denk zo’n 1000 stuks alles bij elkaar.