Column(335): Stemmen

We mochten weer stemmen en omdat stemmen een democratisch recht is dat we moeten koesteren in tijden van afknabbelaars van onze rechtsstaat ben ik, zoals altijd sinds ik 18 ben, wezen stemmen. Dit keer in een boekhandel. Nu was de opkomst dit jaar iets hoger dan de vorige keer dat er voor Europa gestemd kon worden maar nog steeds opmerkelijk laag ( slechts 47% van degene die mochten stemmen  kwam maar opdagen).

Op de radio hoorde ik een commentator zeggen dat de Europese verkiezingen misschien wel belangrijker zijn dan de landelijke verkiezingen omdat er heel veel bepaald wordt op Europees niveau. Er zijn partijen die dat maar niks vinden, die willen, net als Engeland, uit de EU. Wanneer je nu naar Engeland kijkt en naar de economische en sociale staat van het land slaat de schrik om het hart, de brexit heeft het land slechts ellende gebracht. 

Helaas geloven veel mensen nog steeds in een terugkeer naar vroeger, naar de gulden en douane bij de grenzen. Ze begrijpen niet dat zo’n beweging in een open economie als Nederland, tot een failliete boedel zal leiden met hoge kosten op elk gebied. Helaas vertellen de partijbonzen van die ‘Eurosceptische partijen’ zoals ze zich tegenwoordig noemen nooit het werkelijke verhaal. Het nostalgie-denken heeft zich in de programma’s van deze partijen genesteld zonder enige vorm van zelf kritiek.

In die zin had de radiocommentator helemaal gelijk. Maar dat verhaal zul je van deze partijen nooit horen.