Column(353): Boekhalte

In het Nieuwsblad Maassluis – ik moet er toch nog steeds een beetje aan wennen hoor, het is net bij als museum Meermanno Westrenianum in Den Haag dat nu Museum van het Boek heet. wat waarschijnlijk komt omdat de leesvaardigheid (en het begrijpend lezend/nieuwsgierigheid van de moderne mens) afneemt waardoor je zelfs in een naam moet uitleggen waar je over gaat – las ik een artikel over De Boekhalte (leuk bruggetje).

De Boekhalte is een boekencafé of een boekwinkel met koffiebar. Een lang gekoesterde droom van eigenaar Liesbeth van Dijk. Ik begrijp dat wel, wie droomt er niet van een café (koffiebar) waar je gewoon bij een kopje cappucino een boek kan gaan lezen en verder niets hoeft of moet. Lekker kletsen met andere bezoekers en wat lezen. Volgens Liesbeth bieden ze in De Boekhalte ‘een halte om op verhaal te komen, gemeenschapszin te bevorderen maar ook de bezoekers inspireren en ons richten op lezers en persoonlijke ontwikkeling.”

Het is of ik delen van het beleidsplan van de bibliotheek lees. Gemeenschapszin, persoonlijke ontwikkeling, leesplezier, ontmoeting, inspiratie, allemaal termen die op gaan voor wat de bibliotheek biedt (de bibliotheek biedt nog veel meer overigens).

Nu was het verdwijnen van de boekwinkel uit het centrum een slag voor de stad. Het Keizerrijk was jaren lang een oase in een verdord leeslandschap als het om boekenwinkels ging, vanuit omliggende (vaak veel grotere gemeenten) kwam men naar Maassluis voor boeken en leesadvies. Die leemte wordt nu gevuld en voor wie de bibliotheek te ver is, zou De Boekhalte een alternatief kunnen zijn voor de dingen die zij gaan bieden.

Grote verschil is wel dat je voor al deze zaken ook naar de bibliotheek kan komen zónder de verplichting van aankoop van een versnapering. Desalniettemin is het openen van De Boekhalte een stap in de goede richting,. Fijn dat er weer een boekhandel is en ik wens Liesbeth dan ook veel succes.

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia