Column(354): Open

Toen ik in 1997 begon bij de bibliotheek in Maassluis (nog in het oude gebouw, met trappen aan de gevel en war de ingang alleen via een lange gang vanuit de Koningshof te bereiken was) was de bibliotheek 24 uur per week geopend. Dat was, over 6 dagen gezien, 4 uur per dag.

In die bibliotheek kon je toen boeken lenen, tijdschriften en kranten lezen en zo nu en dan was er een lezing van een schrijver. Oh ja en de klassen van de basisscholen kwamen regelmatig naar de bibliotheek. De bibliotheek was toen het centrum voor al je informatie. Er waren toen ook al een paar computers waar je op internet kon maar het laden van 1 pagina duurde soms wel een halve minuut of meer.

Rond 2010, toen de financiën van de bibliotheek onder druk stonden, gingen we, tegen de stroom in juist méér open. Het nieuwe (huidige) gebouw was prachtig, ruim, licht en uitnodigend en toch was het nog steeds maar 24 uur per dag geopend voor publiek. Toen gingen we, met een uitgeklede dienstverlening, elke werkdag vanaf 11 uur open (op de maandag na). Het gebouw was ineens 31 uur per week open, alweer over 6 dagen gezien, gemiddeld 5,15 uur per dag.

In de periode die daarop volgde werd het gebouw, onder andere door het Taalhuis dat geopend werd, wel steeds meer gebruikt in de ochtend en avonduren. En tegenwoordig wordt het gebouw bijna dagelijks de hele dag door gebruikt waaronder een aantal avonden.

Voor de ‘gewone’ dienstverlening zeg maar de openingsuren voor iedereen gaat er nu echter ook iets veranderen. Van de 31 uur die we open waren gaan we naar 49.5 uur per week, open voor iedereen. Elke dag vanaf 09.00 uur is de bibliotheek geopend (alleen maandag vanaf 11 uur) tot 17.00 uur en woensdag, donderdag en vrijdag tot 20.00 uur. Op zaterdag blijft de bibliotheek geopend van 10.30 tot 13.00 uur.

Maar liefst 49,5 uur per week kun je vanaf 1 mei in de bibliotheek terecht. Dat is gemiddeld, over 6 dagen, 8,25 uur per dag. Een ruime verdubbeling van het aantal openingsuren ten opzichte van begin deze eeuw. Wij zijn er blij mee en jij bent van harte welkom!

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia