Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
We zitten op een verdomd klein lapje grond met meer dan 34.000 inwoners. In mijn meest gelezen column heb ik dat in 2015 al eens breeduit geschetst. We zijn slechts een vol postzegelalbumpje in verhouding tot wat Nederland qua grondgebied voorstelt, maar op deze aardkloot is ons land dan weer nog niet eens een postzegeltje.
Dat gezegd hebbende, hoe houden we de postzegelcollectie op orde?
Daarvoor hebben we onze gemeentelijke postzegelaars ofwel B&W in samenspraak met de gemeenteraad. Er valt weinig meer te verzamelen, hoogstens te ruilen. Een aantal jaar geleden kregen we er een pagina bij voor speciale kroonzegels: het Wilgenrijk hoort vanaf die tijd bij Maassluis. Voor de rest moeten we het doen met onze bestaande collectie.
Soms wordt er een postzegel geruild: een oude school wordt een appartementencomplex, oude meuk aan de Marelstraat tegen de vlakte voor wat appartementen en de Sluispolder vormt sinds 2014 een flink geruilde collectie. Hoe dan ook: het blijft schipperen met het album.
In ons postzegelalbumpje zijn bijna alle gaten gevuld. De uitwisseling met ander albums is moeizaam: er zijn diverse OV perikelen, je komt slechts moeizaam elders.
Gelukkig hebben de postzegelaars een goed oog voor ordening: de laatste lege plekjes worden ingevuld.
Nu maar hopen dat onze postzegelboel niet wegwaait door de mogelijke plaatsing van de megaventilator (windmolen) op het grondgebied van de Dijk, dus bij De Kade. Je weet hoe het hier aan toe gaat: wie dan leeft dan zorgt.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 239 lezers Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU