Column(75): ”Niets was mogelijk, totdat iemand het deed”

Ik ben onderweg naar Hoek van Holland met mijn auto volgeladen met hondenvoer en kattenbrokken, dekens en voerbakken. Deze krijgen een goede nieuwe bestemming.

Op Facebook viel mijn oog op een oproep om dieren uit en in Oekraïne te helpen.

“ In deze moeilijke oorlogstijd hebben de honden en katten het slecht! Velen worden achtergelaten en lokale asiels zitten en blijven bomvol. Wij – vrijwilligers – hebben besloten om 24 honden te redden door deze op te halen. Ze zullen uit de staat Oekraïne worden geëvacueerd en aan de Poolse grens worden afgeleverd. We gaan ze ophalen en een nieuw huis voor ze zoeken. Wij gaan ook spullen verzamelen voor dieren die zijn achtergebleven in de opvanglocaties in Oekraïne. Als iemand nog wat oude hondentuigjes, riemen, transportboxen, voeding, dekentjes, of voerbakken heeft en deze wil doneren zou dat zeer welkom zijn….”

Mijn hart was direct geraakt! Hier ga ik me voor inzetten. Via de media worden vele schrijnende situaties zichtbaar. Zo kwam een foto voorbij van een meisje op de vlucht met twee katten in haar rugzak en een hond in haar armen. Ze staat op mijn netvlies gegrift. Ik weet dat er nog zoveel dieren noodgedwongen achtergebleven zijn. Daarom ben ik zo dankbaar dat ook dit soort initiatieven van de grond komt.

Al rijdend geeft mijn TomTom aan dat ik bijna op de plaats van bestemming ben. Ik zet m’n auto voor de deur en ervaar een warm welkom van de initiatiefneemster. Nieuwsgierig naar dit geweldige project ontdek ik dat zij van Russische afkomst is. Zij heeft samen met andere Russische en Oekraïense mensen de krachten gebundeld en dit project opgezet. Deze ontmoeting en haar verhaal ontroert me enorm! Het is zo waardevol wat ze doen en zo mooi en symbolisch dat juist nu – in deze periode – deze beide culturen zich op deze w ijze verenigen en samenwerken.

We laden de spullen uit. Ze is onder de indruk van de hoeveelheid zakken voer en andere spullen. Ik vertel haar dat diverse mensen hieraan hebben bijgedragen en dit laat zien dat wij met elkaar heel wat kunnen bereiken. Soms lijken situaties zo groots dat er een machteloos gevoel kan opborrelen. Door deze momenten besef ik des te meer dat als we doen wat we kunnen – ieder op onze eigen wijze – we met elkaar toch echt het verschil kunnen maken. Niet alleen door spullen te doneren maar ook door een bepaalde mentaliteit… immers:

”Niets was mogelijk, totdat iemand het deed”, aldus Nelson Mandela

We nemen afscheid en ik besluit door te gaan met het inzamelen van spullen. Hun actie gaat immers voorlopig nog door, meerdere ritten naar Oekraïne staan ingepland om de dieren te helpen.

Mocht je ook wat spullen willen doneren, stuur me een berichtje

Het is zeer welkom en je ondersteunt hiermee een prachtig initiatief.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]