Column(186): Ons goud

Er is niets zo kwetsbaar als een kind, de afgelopen tijd is dat keer op keer weer gebleken met hele akelige berichten die het nieuws haalden. Berichten waarbij we ons allemaal afvragen: “Hoe kan het zo verschrikkelijk mis gaan?” Er volgen onderzoeken en er verschijnen rapporten en verbeterplannen en daarmee hopen we dat zoiets verschrikkelijks nooit meer zal gebeuren.

Ik denk dan altijd: “Zeg nooit nooit want helemaal voorkomen zal helaas niet lukken.” Dat is helaas de afschuwelijke realiteit. Des te meer voel ik de verantwoordelijkheid om zuiver te handelen, goed te luisteren naar wat mensen zeggen en wat de kinderen vertellen. Check, check en dubbel check als er een niet pluis gevoel is.

Het nieuwe inspectierapport inzake het zwaargewonde meisje in Vlaardingen wat in een pleeggezin zwaar werd mishandeld liegt er niet om. Het is een kritisch rapport waarbij Enver, de zorgaanbieder, op bijna alle punten faalt. Dossiers zijn niet op orde, richtlijnen en protocollen worden niet opgevolgd en het is onbekend of pleegkinderen zonder de pleegouders worden gesproken. Kortom het is één grote rommel. Inmiddels staat de organisatie dan ook onder verscherpt toezicht! Verscherpt toezicht betekent dat er serieuze zorgen zijn over de kwaliteit die geleverd wordt door een bepaalde organisatie. De inspectie gezondheidszorg voert dan ook vaker controles uit.

Het goud van de Nederlandsche bank wordt zwaar beveiligd, het ligt in een nieuwe kluis op defensieterrein en ik vermoed dat u en ik er niet dichtbij in de buurt zullen komen zonder dat er allerlei toeters en bellen afgaan. In gedachten zie ik het al voor me: Ik doe een poging en nog voordat ik überhaupt op het terrein ben, ben ik al door een peloton aan mariniers en speciale politie-eenheden in mijn kraag gegrepen.

Zo wil ik ook dat alle kinderen beveiligd worden want ieder kind heeft het recht om veilig op te groeien en zich veilig te voelen. Uw kind, onze kleinkinderen, alle kinderen. Dat is namelijk ons goud en een paar extra controles, hoe goed bedoeld ook, geven me nog niet echt een rustiger gevoel. Een organisatie die op acht van de negen normen faalt verdient op dit moment ons vertrouwen niet en heeft wat mij betreft op dit moment zelfs geen bestaansrecht!

We kunnen er niet automatisch vanuit gaan dat een zorgorganisatie het altijd goed doet en altijd werkt vanuit de beste intenties. Zeker ook nu we in een tijd werken waarin vacatures meer dan ooit moeilijk te vervullen zijn. Juist in deze sector denken sollicitanten steeds vaker dat ze zonder de benodigde diploma`s gewoon aan de slag kunnen en steeds vaker glippen ze er op de één of andere manier toch tussendoor met alle gevolgen van dien. Vertrouwen alleen is niet meer voldoende.

In de gemeenten om ons heen zie je wel dat ook vanuit het college en de gemeenteraad oog is voor de kwetsbaarheid van kinderen. Inmiddels zijn er in diverse gemeenten gesprekken gaande om ook zicht te krijgen op de plaatselijke situatie. Sinds 2015 zijn de gemeenten zelf verantwoordelijk voor alle jeugdhulp. Een immense taak kwam er vanaf het rijk naar de gemeenten maar de zak geld die mee kwam was niet zo groot als men had gehoopt. Zodoende probeert iedere gemeente er wat van te maken maar het is een feit dat elk jaar de budgetten zwaar overschreden worden. Kwaliteit komt hiermee ook onder druk te staan. Juist bij deze groep dienen we hier heel alert op te zijn, ze komen tenslotte niet voor zichzelf op en een pasklare oplossing is er helaas ook niet voor dit complexe probleem.

Vanuit Leefbaar Maessluys zullen we dit dan ook met argusogen volgen want ieder kind waar het niet goed mee gaat is er 1 te veel. Welke stappen onderneemt ons college en specifiek de wethouder om zicht te krijgen op de Maassluise kinderen en hun welbevinden?

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia