Column(98): Koude voeten

column nr: 98

Het wordt steeds kouder. De winterjassen worden hier alweer eventjes gedragen en ook de verwarming draait weer overuren. Letterlijk overuren want ik moet er duidelijk nog aan wennen om die knop ‘s avonds weer terug te draaien. Voordeel is dat ik dan wel in een warm huisje wakker word. Mijn tenen vriezen er niet direct af zodra ik, met forse tegenzin, mijn warme nestje moet verlaten.

Tenen die er overigens de hele nacht over doen om überhaupt op te warmen. Ik weet echt niet wat dat is, maar zoals zoveel vrouwen, heb ik schijnbaar geen bloedcirculatie vanaf mijn knie naar beneden. Vanaf deze periode tot aan de lente loop ik standaard met een stel ijsklompjes aan mijn benen. Het liefst warm ik die bevroren stompjes op aan de benen van mijn wederhelft. Nog leuker is het wanneer de wederhelft al bijna in slaap aan het sukkelen is. Dan langzaam maar zeker kruipen die ijsklompjes naar de andere kant van het bed en dan… Hilarisch hoe er dan gevloekt kan worden. Je hoort nog net niet het gesis van smeltende ijsblokjes op een barbecue. Heerlijk. Maar goed, bij gebrek aan een partner (hoe zou dat nu komen?), doen mijn teentjes er dus de hele nacht over om op temperatuur te komen. Die kunnen die loeiende kachel in de nacht dus wel waarderen. Mijn gasleverancier ongetwijfeld ook. De rekening die straks volgt zal weer “leuk” zijn.

Wat ook blijft, wat blijkbaar niet afgeschrikt wordt van een beetje kou, zijn die … muggen. Wat is het met die beesten? Volgens mij gaan die eerst naar een speciale Ninja school om daar een gekwalificeerd mug te worden. Hoe goed je de kamer ook controleert voor het slapen, ze zijn er nooit. Maar zodra je het licht uit doet en je ogen sluit… BZZZZ… Ik kan er de klok op gelijk zetten. Dan zet ik razendsnel het licht aan om vervolgens naar een lege muur te staren. Als een ware Ninja is die bloedzuigende rakker weer verdwenen. Bloedirritant! Gelukkig had ik mijn muggenstekkers van afgelopen zomer nog niet weggedaan. Dus die gaan weer steevast in het stopcontact. Om, net als bij de kachel, vergeten te worden. Voordeel is wel dat ik dan een warm EN muggen-vrij huis heb.

Het winterdekbed ligt weer op het bed en de eerste stamppot is alweer verorberd. Je zou bijna zeggen dat het hartje winter is. Dat wordt nog wat wanneer het ECHT koud gaat worden. Dan ben ik niet meer warm te krijgen. En waar mijn dochter hoopt op veel sneeuw, ben ik blij als de lente weer voor de deur staat. Ik ben gewoon niet gemaakt voor de kou. Mijn wiegje had in een Caribisch gebied moeten staan. Maar helaas voor mij heb ik geen tropisch bloed. Dus tot de zomer ga ik geloof ik maar een winterslaap houden. Lekker in mijn warme bedje. Alleen moet ik dan wel de kachel uitzetten, anders ben ik voor de zomer al failliet.Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]