Dossier jeugdzorg

Ondertussen slaapt de gemeenteraad die het college zou moeten controleren en de burger hoort te beschermen rustig door. 

Dit is waarom het de gemeente in de zeven jaar dat zij de jeugdhulp mogen uitvoeren niet is gelukt om effectieve oplossingen te vinden.

Vanaf 2019 is gewerkt aan het anders organiseren van de jeugdhulp. Hoe liggen de verantwoordelijkheden? Is de privacy van cliënten volgens AVG regelgeving geborgd? Hoe zijn nd regels mbt drang en dwang? En vooral: worden wachtlijsten eindelijk kort?

Het is te hopen dat de nieuwe gemeenteraad zich niet laat afschepen met deze nietszeggende antwoorden, want zo maken zij het de stadsbestuurders (alweer) wel heel makkelijk.

Gemeenteraadsleden kunt u nog slapen als u weet dat een GI voor iedere jeugdbeschermingsmaatregel die zij uitvoeren een slordige €10.000 per kind ontvangt en daarvoor niet eens kan zorgen dat het dossier op orde is?

Het verstrijken van de aanvaardbare termijn kan en mag geen reden zijn om uithuisgeplaatste kinderen niet terug te laten keren bij hun biologische ouders.

Dit veel te lang aanmodderen met lichte hulp, zodat jongeren niet direct de hulp krijgen die noodzakelijk is, heeft tot gevolg dat er geen ander Europees land is waar meer jongeren in residentiële en gesloten jeugdhulp-instellingen zijn geplaatst dan in Nederland.

Als burger van Maassluis en belastingbetaler verwacht ik dat belastinggelden effectief worden besteed en niet in een bodemloze put worden gesmeten . De gemeenteraad dient hier op toe te zien. We weten nu dat er nagenoeg niets geregistreerd en niemand weet dus waaraan belastinggeld bestemd voor jeugdbescherming wordt uitgegeven.